http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Los Natas | El Hombre Montana

Het experiment voorbij.
CD, Small Stone/Bertus

Tekst: Xander van Aart

Publicatiedatum: 02 augustus 2006

In de stonerrockwereld heeft Los Natas een unieke positie bemachtigd. Het lukte hen om als nietszeggend Argentijns bluesbandje met veel te opzichtige Kyuss-invloeden door te dringen tot de stonerrockunderground. Niet via het hippe woestijnclubje of vanuit het strategisch gezien voor de hand liggende Londen, maar op eigen kracht vanuit Buenos Aires, Argentinië. Slagroom komt immers altijd bovendrijven. Het trio evolueerde per plaat en markeerde daarmee steeds meer zijn muzikale territorium.

Ook op dit nieuwe, door Billy Anderson (Neurosis, High On Fire) geproduceerde album verkennen de heren hun muzikale grenzen, al is hier wel sprake van degelijke composities. Los Natas gaat eigenlijk door waar de band in 2001 met Ciudad de Brahman stopte, al haalt de nieuweling het niet tegenover dat meesterwerk.
Na die uitstekende release gingen de Argentijnen een meer experimentele kant op middels de Toba Tranc-releases (vol latin krautrock) en de jamsessies met Stefan Koglek van Duitse evenknie Colour Haze op het album Munchen Sessions. Gelukkig horen we op El Hombre Montana weer de oude Los Natas. Sergio Chotsourian, Walter Broide en Gonzalo Villagra experimenteren nu minder en met Kyuss heeft hun sound nog weinig te maken.

De ondertoon is nog steeds zwaar, maar Los Natas klinkt op dit album kwader en donkerder dan op de officiële voorganger. Billy Anderson ving de band in het moment, zoals te horen is op tracks als 'Amanecer Blanco', 'No Es lo Mismo' en afsluiter 'Sigue, Sigue'. Het zou eens tijd worden dat we Los Natas serieus gaan nemen, want ook nu weer presenteert het trio met verve een eigen smoel.

De nieuweling klinkt gelukkig niet als de paddestoelentrip die ons live ten dele viel, maar juist scherp en vele malen directer. Een goede zaak omdat de latin vibe nog steeds doorsijpelt in hun werkelijk bezwerende stonerrock, en dat onderscheidt hen van andere bands. Ze zijn jarenlang afgedaan als Kyuss-kloon, maar na beluistering van dit album kun je niet anders concluderen dan dat Los Natas een unieke positie in de stonerwereld heeft bemachtigd. En dat allemaal vanuit het muzikale niemandsland Buenos Aires. Driewerf respect.