http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Little Man Tate | About What You Know
Pretpoppolaroids.
CD, V2/V2
Tekst: Sven Schlijper
Publicatiedatum: 22 januari 2007
Wat in het vat zit, verzuurt niet. Of dat ook opgaat voor Little Man Tate, is lang onzeker. Immers, na een glansrijke Nederlandse lancering tijdens het festival Music in My Head bleef het behelpen met een schier eindeloze reeks singles die voorafgaat aan dit debuutalbum.
Het kwartet uit Sheffield wordt daarop dronken op huisfeesten, levert cynisch commentaar op de starfuckerscultuur en kijkt terug op A&R-managers die Little Man Tate voorhouden dat de groep er nooit zal komen. De vier spelen poprock waarin begrippen als ‘puntig’ en ‘hoekig’ eens niet de belangrijkste trefwoorden zijn.
Langs The Who, The Kinks, Pulp en Blur grasduint Little Man Tate op About What You Know vrolijk en olijk door opgewekte popdeunen. Post-Arctic Monkeysrock met soms een snufje punkgitaar, soms een toefje Franz Ferdinand en veel – hoewel minder instant-neuriebaar dan The Fratellis – oorwurmmelodieën maken de dienst uit. Little Man Tate als het nieuwe Supergrass? Het heeft er veel van weg.
Tekstueel ligt het realisme van Little Man Tate bij monde van de zanger Jon Windle besloten in wat hij kent uit zijn dagelijkse bestaan, gebracht met bakken grappige ironie. About What You Know gaat niet bij de pakken neerzitten en sikkeneuren. Niet alle wensen komen uit, niet alle hoop wordt bewaarheid. Little Man Tate is niet cool, het zijn eerder geeky mannen, maar dat betekent niet dat ze geen lol kunnen hebben.
Thema’s als feest, drank, vrouwen, gewilde liefde en gevonden seks verschijnen in de vorm van korte polaroids. Deze pretentieloze kiekjes, die bol staan van de pret, jolig en spitsvondig zijn of verhalen over het normale leven, plaatsen Little Man Tate op ooghoogte met zijn publiek. Geen pop als escapisme, maar pop als spiegel voor wie daarin herkenning wil vinden.
Little Man Tate is naar eigen zeggen beïnvloed door Pulp en ziet in Elvis Costello een meester. Jarvis Cocker heeft zich in NME laten ontvallen niks te zien in Little Man Tate. Ook Cocker heeft – het zou niet voor het eerst zijn – wel eens een zwak moment. Hoewel Little Man Tate met dit debuut nog niet raakt aan de klasse die het roemrijke Pulp kende en niet in de buurt komt van Costello’s brille, levert de groep immers een debuut vol polaroidpretpop af dat de eerste maanden van 2007 voorziet van een guitige glimlach. Van verzuring is dan ook geen sprake.
http://www.kindamuzik.net/recensie/little-man-tate/about-what-you-know/14755/
Meer Little Man Tate op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/little-man-tate
Deel dit artikel: