Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Schrijven tijdens je zwangerschap: je zou haast willen brullen "Niet doen!" Niet zelden heeft het hormonale pulp tot gevolg. Singer-songwriter Laura Veirs was zwanger van haar tweede kind toen ze haar negende plaat Warp and Weft maakte. Daarop is haar moederliefde duidelijk terug te horen en wordt de angst dat er iets met haar kleintjes gebeurt verwerkt. Deze intellectuele dame uit Portland, Oregon is gelukkig veel te getalenteerd om haar werk te laten verworden tot supersofte, jeukopwekkende babydrek. Dat bewees zij al met tussendoortje Tumble Bee in 2011, een album vol eigentijdse interpretaties van oude folk-kinderliedjes.
Slechts een enkele keer doet Veirs een moederlijke misstap, wanneer ze de oude folksong 'Motherless Children' in 'Dorothy of the Island' verweeft met een nogal-wiedes-refrein: 'moederloze kinderen hebben het zwaar als de moeder dood is'. Maar dat maakt ze goed door de song donker, grungy aan te dikken. En ergens is het een verademing dat Veirs op dit album ietwat eenvoudiger teksten aflevert en ze niet meer hoeven te gaan over weirde metaforen als een voortdenderende buffel in de sneeuw ('When You Give Your Heart' op vorig album 'July Flame). Opener 'Sun Song' is een wat weeïg liedje en de snerpende bijdrage van Neko Case had weggelaten mogen worden, maar ook hier maakt Veirs het muzikaal spannend door lekker breed uit te waaieren.
Dat daarbij een batterij aan bekende vrienden langskomt – Jim James, k.d. lang, leden van The Decemberists en de al genoemde grande dame Neko Case – is leuk voor de muziekfreaks, maar Veirs heeft ze niet nodig om kwaliteit te leveren. Wel een pluim voor producer Tucker Martine die licht en donker en de genres oude en nieuwe folk, (grunge)rock en jazz prettig, natuurlijk doseert en zo Warp and Weft tot Veirs meest gevarieerde plaat tot dusver maakt. Afsluiter 'White Cherry' mag daarbij gelden als het spannendste liedje in haar rijke oeuvre. Een experimentele jazzfolksong die dromerig begint en blijft, met een onderlaag die steeds stuwender wordt. Haar kinderen moeten maar gauw groot groeien en het huis uit, dan kan Laura Veirs als vijftiger in alle rust de jazz in.
http://www.kindamuzik.net/recensie/laura-veirs/warp-and-weft/24487/
Meer Laura Veirs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/laura-veirs
Deel dit artikel: