Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een vette knipoog naar het hitserige gehype van de media mag het heten, de opmerking die Colin Meloy (The Decemberists) maakte over de zevende plaat van Laura Veirs. Het nieuwe jaar was nog niet begonnen, of Meloy bestempelde July Flame tot 'beste plaat van 2010'. Vroeger dan dat kun je de klokken niet luiden, maar het album mag zeker gerekend worden tot één van Veirs allersterkste. En dat in een oeuvre dat barst van gevatte gevoeligheid op troostrijke melodieën. Jim James (My Morning Jacket, Monsters of Folk) - die wat achtergrondvocalen verzorgt op haar plaat - gaat zelfs nog even over Meloy heen: "Laura is de bijenkoningin en mijn oor is haar korf, zij nestelt zich en maakt honing in de haren van mijn binnenoor." Die zit.
Conceptuele insteek
Ze begon haar carrière met even eigenzinnige als geslaagde countryinterpretaties, gevolgd door bonte elektronische uitstapjes die niet door eenieder even enthousiast ontvangen werden. Maar op July Flame floreert zij in folk. "Vanaf het begin was het mijn idee om een kaler album te maken. Om in de gelegenheid te zijn het live solo te spelen, mocht dat nodig zijn. Om te voelen dat een nummer sterk is zonder al te veel hulp. Meestal heb ik een conceptueel idee voordat ik een plaat ga maken. De voorgaande plaat ging over zout (water) en Carbon Glacier ging over ijs en winter."
"Op deze plaat bouw ik zoals altijd laag op laag. Ik bespreek met mijn producer Tucker Martine welk nummer wat verdient: die moet bas en drum krijgen, die achtergrondvocalen. Een nummer begint als skelet en dan trek je de huid er overheen en vervolgens de kleren. Het gaat organisch. Mijn muzikanten waren een beetje gestresst om Jim James' deel live te vervangen. Maar het zijn sterke artiesten met genoeg zelfvertrouwen."
"July Flame is niet noodzakelijk een 'zomerding'. Ik onderzoek de tweedeling tussen onveranderlijkheid en veranderlijkheid. Dat kan slaan op elk seizoen waarin liefde of een persoon sterft of juist geboren wordt. Verandering is er ook in de zomer. Mensen associëren het altijd met vrolijkheid. Maar ze kunnen depressief in de zomer zijn en gelukkig in de winter."
Creatief zware jaren
De titel valt te herleiden naar een snikhete dag, laat in juli 2008. Veirs stuit met een vriend op een boerenmarkt in hun woonplaats Portland. Daar werden in siroop gedrenkte perziken verkocht, welke een Veirs-in-badpak zich snel meester maakte. "Ik zag de naam July Flame voor een perzik. Ik vond die naam fraai en dus maakte ik een lied, dat uitliep op de titel van de plaat. Het was niet zo dat ik een perzik at en het licht zag. Dat was leuk geweest als het zo zou werken. Je weet niet of een beeld dat je vormt van een product gaat werken als liedje. Het is intuïtief, een idee dat uitgroeit en heel vaak niet werkt, maar je moet dat idee toch volgen."
Dat het heel vaak niet werkt, heeft de singer-songwriter gemerkt: tussen Saltbreakers (2007) en deze nieuwe liggen creatief zware jaren. "Ik ben in een songschrijverslaap geweest. De liedjes die ik schreef waren ongeïnspireerd, saai en dat frustreerde me tot het punt dat ik dacht het niet meer te kunnen. Maar op een gegeven moment had ik 'When You Give Your Heart', 'July Flame' en 'Carol Kaye' bij elkaar geschreven en dacht ik: 'Oké, je hebt drie sterke nummers. Het komt goed met je.' Daarnaast heb ik inspiratie geput uit het leren spelen van andermans nummers: The Shins, Neil Young en Leonard Cohen. Dat helpt je je aanpak te wijzigen."
Iets simpels als de zon
"Mijn aanpak: ik pak iets simpels als de zon die door een raam schijnt en zet dat om naar een menselijke ervaring. Waarschijnlijk voel ik hetzelfde als wat iedereen voelt wanneer hij sneeuw door de boomtakken ziet vallen. Het zijn universele beelden waarvan ik denk dat mensen zich daarmee kunnen verbinden. Voor mij zijn ze niet uniek. Het is gewoonlijk dat we gedichten, schilderijen en liedjes maken over deze onderwerpen."
"Het is makkelijk voor mij om voor te stellen dat een buffel gek wordt en tot rust komt als hij iets moois ziet, zoals ik dat omschrijf in 'When You Give Your Heart'. Soms werkt een nummer en denk ik: goed, ik heb mijn gevoel vast weten te leggen. Maar schrijven is voor mij werk en discipline, niet wat sommige songschrijvers hebben: 'O, ik ben zo depressief, ik moet nu een nummer schrijven.' Ik zit in mijn songschrijfschuur en ik zet mezelf aan het schrijven. Ik probeer buiten de deuren van die schuur wakker en alert te blijven, te lezen en films te kijken, notities te maken. Efficiënt zal ik echter nooit worden."
http://www.kindamuzik.net/interview/laura-veirs/ontwaken-met-laura-veirs/19854/
Meer Laura Veirs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/laura-veirs
Deel dit artikel: