Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tijdens optredens van Kings of Convenience zit het lawaai van schietende persfotografen de fijnzinnige muziek van het duo hinderlijk in de weg. Erlend Øye and Eirik Glambek Bøe houden hun gitaar even stil en vragen de fotografen netjes of ze niet tijdens de nummers een foto willen maken. Dat maakt zo'n herrie. Om de fotografen tegemoet te komen poseren ze tussen de nummers door als heuse rocksterren. Hebben ze in ieder geval hun kiekje.
'Stil is het nieuwe luid' (Quiet Is the New Loud) was de titel van hun eerste album. Acht jaar later, na de release van hun derde studioalbum Declaration of Dependence, is er eigenlijk niet veel veranderd. Het folky getokkel op de gitaren, de harmonieuze samenzang, nog altijd klinkt het duo om bij weg te dromen. De afhankelijkheidsverklaring wordt gevonden in het feit dat de twee jeugdvrienden gewoonweg niet zonder elkaar kunnen. Hoe succesvol Erlend Øye ook wordt met zijn andere bandje Whitest Boy Alive en zijn contributies aan Röyksopp. Op hun dooie akkertje blijven de koningen van het gemak bij elkaar komen om samen liedjes te schrijven.
Wat het duo interessant maakt en ervoor zorgt dat het nooit kan worden weggeschreven als relaxte niets-aan-de-handmuziek, zijn de teksten. Ook op Declaration of Dependence schromen de twee Noren niet hun bekentenissen te doen op het persoonlijke vlak. Ze lijken altijd ergens naar te verlangen, of het nu iets onbereikbaars is of iets wat al geweest is. Vergeleken met hun eerste twee albums is de toon dit keer wel iets positiever. Alsof ze in een comfortzone terecht zijn gekomen, nu ze wat ouder zijn en hun gevoelsleven beter onder controle hebben.
Daarnaast is het een leuk psychologisch experiment om zich tijdens het luisteren van de nummers niet een fictieve (ex-)geliefde voor te stellen, maar juist de andere helft van het duo. Alsof ze dus over elkaar aan het zingen zijn. Het toont in ieder geval dat Øye en Bøe wel degelijk in extreme mate afhankelijk van elkaar zijn en dat ze met hun derde album willen bezweren dat ze altijd bij elkaar blijven. Wat natuurlijk alleen maar toe te juichen is. Maar dan wel heel zachtjes, zodat ze niet gestoord worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kings-of-convenience/declaration-of-dependence/19275/
Meer Kings Of Convenience op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kings-of-convenience
Deel dit artikel: