• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Kimya Dawson | Remember that I Love You

“My shit stinks”, declameert de puber.
CD, Krecs/Secretly Canadian

Tekst: Hanne Rombouts

Publicatiedatum: 20 september 2006

Het duo Adam Green en Kimya Dawson, alias de Moldy Peaches, is een groepje waar wij in onze puberteit zot van waren. Hun anti-folk klonk stout, origineel en lekker lofi. Adam Green kent nu successen met zijn croonerverhalen, maar Kimya Dawson vist nog steeds in de anti-folkvijver.

De lofi sound blijft behouden (het gros van de liedjes is opgenomen in een huis in Portland) maar de songs klinken braaf en weinig overtuigend.
Zijn wij het genre ontgroeid, of stelt Kimya Dawson zonder Adam Green muzikaal maar weinig voor?

‘My mom’ is een tragisch nummer waarin Dawson vertelt over haar zieke moeder in het hospitaal. “Please don’t die” smeekt ze oprecht, zoals een onschuldig kind dat zijn gevoelens niet onder woorden kan brengen. ‘Loose lips’ klinkt al heel wat uitgelatener. Dawson heeft al haar vrienden opgetrommeld om haar jeugdig motto te declameren: “We won't stop until somebody calls the cops/ And even then we'll start again and just pretend that/ Nothing ever happened”. Even later voegt ze er nog aan toe: “And I'll say Fuck Bush and Fuck This War/ My war paint is sharpie ink/ and I'll show you how much my shit stinks”. ‘My rollercoaster’ is het leukste nummer van de plaat en daardoor een prima afsluiter. “One day you’ll get paid for being Kimya Dawson” is een droom die uitgekomen is. In dit nummer zijn kleine (cover)fragmentjes van Willie Nelson, Nanci Griffith, Metallica, Third Eye Blind en Sheryl Crow te herkennen.

‘Remember That I Love You’ klinkt alsof de dertiger Dawson is blijven steken in haar puberjaren. Het is geen album dat lang zal nazinderen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/kimya-dawson/remember-that-i-love-you/13926/
Meer Kimya Dawson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kimya-dawson