Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op The Truth Is, I Am Always Responsible tokkelt Kim Janssen heel bedeesd en zingt hij al fluisterend. Alsof niemand hem mag horen. Geheel fijnzinnig brengt hij de nummers, met de minimale begeleiding van een rustige drum, subtiel gespeelde toetsen en sporadisch een zachte, tweede stem. Een boeiend contrast met de manier waarop Janssen zijn muziek soms live brengt: The Major Cities Band die met blazers, toetsen, strijkers en een neuriënd koor is gevuld.
Kim Janssen leidt al vanaf zijn jeugd een zwervend bestaan. Iets wat soms doorsijpelt op zijn eerste volwaardige debuut. De teksten - over liefdes en andere moeilijke kwesties - hebben karakter en zijn eerlijk. Muzikaal heeft Janssen zich laten leiden door de omgeving waar de plaat is opgenomen (onder andere een treinstation in Massachusetts) en door de mensen om hem heen; bijvoorbeeld een Marla Hansen of een Geert van der Velde waarmee hij samen The Black Atlantic vormt. De folk van Janssen klinkt desolaat en vergelijkbaar met de sfeer die Bon Iver met zijn debuut wist neer te zetten.
Vorig jaar maakte Janssen al eens een kort, soort van tussendoorplaatje, V, voor het jubilerende label Volkoren maar nu, met The Truth Is, I Am Always Responsible komt de klasse van deze interessante singer-songwriter pas echt tot zijn recht. Bijna alle nummers zijn timide gespeeld en alleen bij 'Sorry' trekt hij de registers wat meer open. Maar ook dat blijft bescheiden en ook daar speelt hij geen noot te veel. Het maakt, en vooral door de opener en de schitterende afsluiter, The Truth Is, I Am Always Responsible tot een fascinerende plaat. Knap werk.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kim-janssen/the-truth-is-i-am-always-responsible/18202/
Meer Kim Janssen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kim-janssen
Deel dit artikel: