• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Kid Sublime | Rappin' Blak

Over het knulletje dat een kerel werd.
CD, Dopeness Galore/Rushhour

Tekst: René Passet

Publicatiedatum: 19 september 2008

"I don't know why people are never satisfied", klinkt het op Kid Sublime's nieuwste album Rappin' Blak. Ook Jacob Otten is niet snel tevreden. Op het creatieve vlak dan.

De ambities van de blanke b-boy uit Amsterdam liggen hoog, bleek al bij z'n goed ontvangen debuutalbum Basement Soul uit 2005. Toen riep hij al dat hij droomde over een album samen met de grote mijnheren van de overzeese hiphopscene. Dat is hem gelukt. Op Rappin' Blak figureren stoere homeboys uit de VS als Camp Lo, Illa Jay (van de Yance Boys uit Detroit) en Defari van de westcoast Likwit Crew.

De Amerikaanse inbrengt verklaart de grimmige toon van Rappin' Blak. Sublime zelf grijpt ook af en toe naar de microfoon, zoals op zijn huidige single 'Own World', een slepende raptrack met weinig meer dan wat trage beats en wat keys.

Verdwenen is de zonnige en opgeruimde sfeer van het debuutalbum. Op Sublime's tweede blijven de zonnebrillen op en zijn de vrouwen de deur uitgewerkt. Geen Melodee, Yinka of Lilian Vierra maar louter kerels van het soort dat het hoofd schuin houdt als ze rappen.

Alleen in het achtergrondkoor (en in het wulpse 'S.O.A. Skit') is nog ruimte voor de ladies. Rappin' Blak is meer hiphop, meer macho, minder soul. Dat is jammer. Verder kan Sublime het rappen maar beter aan anderen overlaten, want afgezet tegen z'n Amerikaanse helden steken zijn flows maar bleekjes af. Gelukkig veranderde één ding niet: de beats. Die zijn nog altijd dope.

http://www.kindamuzik.net/recensie/kid-sublime/rappin-blak/17491/
Meer Kid Sublime op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kid-sublime