http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Kashmir | No Balance Palace

Give them your money.
CD, Columbia/Sony

Tekst: Wilko van Iperen

Publicatiedatum: 27 maart 2006

Het is wat. Kashmir moet het in Nederland en België doen met relatieve onbekendheid terwijl de heren in hun thuisland Denemarken ongetwijfeld al een tour de la maison hebben gegeven in de lokale versie van MTV Cribs.

In het Noord-Europese land werden van hun bejubelde vierde album Zitilites namelijk meer dan 100.000 exemplaren verkocht. En dan hebben we het dus nog niet gehad over de drie eerdere albums. De opbrengsten van al die albums bij elkaar zullen een aardig huis hebben opgeleverd. De heren verdienen niet minder.

Toch zal de vijfde langspeler ook in Nederland en België zonder overgewaaide hype wederom geen zilveren, gouden of platina platen opleveren, hoewel dat wel zou moeten. Kashmir levert met No Balance Palace namelijk niet minder dan een geweldig album af. Binnen de klassieke vijfenveertigpopminutengrens gaat de band er beurtelings met de zweep en fluwelen handschoen over.

Het ongedurige openingsnummer ‘Kalifornia’ laat onmiddellijk horen wat de band waard is. De stuwende gitaren en leidende zang komen tot een kleine explosie in het refrein om te eindigen in een lichten-uit-aanstekers-aan-en-luid-meezingenmoment. De band wil het zelf niet meer horen, maar dat hun muziek iets wegheeft van Radiohead dat in de hooizolder ligt te rotzooien met My Morning Jacket, is natuurlijk ook niet erg.

De kracht van de band schuilt precies in het bovengenoemde concept: coupletten waarin de spanning steeds meer toeneemt tot een groots refrein op het toneel verschijnt. Dat is eerder gedaan, maar de heren van Kashmir weten dit neer te zetten zonder dat het onnatuurlijk aanvoelt. Zoals - ach, doe een gooi - Oasis.

Meneer David Bowie betuigt ook steun door een toontje mee te zingen in het stoïcijns rockende ‘The Cynic’ en Lou Reed mompelt op zijn allervrolijkst mee in ‘Black Building’. Verder ontroert Kashmir in ‘Ophelia’ en zorgt de band met ‘The Curse of Being a Girl’ voor dat deuntje dat niet weg te slaan is uit je hoofd. Met ‘She’s Made of Chalk’ geeft de band de luisteraar vervolgens genadeloos op zijn flikker en dan slaan we het stuurse ‘Snowman’ nog bijna over.

Give them your money, want No Balance Palace is een fantastische plaat.