• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Juana Molina | Un Dia

Is dit de vaatwasmachine, of het begin van het derde nummer?
CD, Domino

Tekst: Emil Peeters

Publicatiedatum: 13 december 2008

Afrikaans gezang, tapeloops, een symfonieorkest dat zijn instrumenten stemt. Toch eens kijken of het klokje op de cd-speler nog meeloopt. Ja, dus de schijf blijft niet hangen. Dan komt het tweede nummer, waarin je je diep in kloostergangen waant met monniken op lsd, want hun gezang is opgeknipt en lijkt van alle kanten te komen. En dit? Is dit nu de vaatwasmachine, of is het derde nummer begonnen?

Shelby Lynne als de nieuwe Dusty Springfield, James Hunter als de nieuwe Sam Cooke en Pete Molinari als, godbetert, de nieuwe Bob Dylan… Hoezeer deze muzikanten hun vak ook verstaan, het blijft toch allemaal derivaat en je wilt wel eens wat anders. Dus waarom niet Un Dia proberen, de vijfde plaat van de Argentijnse Juana Molina, die ruim twee jaar na haar vorige plaat Son uitkomt.

Je moet er stalen zenuwen voor hebben, dat dient gezegd. Er zijn ongetwijfeld mensen die zich bij deze muziek helemaal kunnen ontspannen. Maar voor wie met Beatles, Dylan en de Stones is opgegroeid is dat toch een hele opgave. Herhaling is de moeder van de wetenschap en ook volgens Mark E. Smith van The Fall draait het in de popmuziek allemaal om "repetition, repetition, repetition". Maar de herhaling van Un Dia is die van een dolle kat die haar eigen staart achternazit.

De teksten, voor zover die er zijn, zijn opnieuw geheel in het Spaans, dus daar word je ook niet wijzer van. Samenvattend bestaat de muziek uit een serie klopgeluiden waar je eerder nare dromen van krijgt, dan dat je er lekker bij inslaapt. Un Dia … misschien op een andere dag.

http://www.kindamuzik.net/recensie/juana-molina/un-dia/17872/
Meer Juana Molina op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/juana-molina