Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De tweede thematische verzamelaar van Joni Mitchell in korte tijd. Na The Beginning of Survival, dat een aantal songs over allerlei politieke issues en wantoestanden in de wereld bijeenbracht, krijgt men nu een lukrake greep uit het dromerige, jazzy wereldje van de gelauwerde folkzangeres.
Dit zeker niet onaardige repertoire van Joni Mitchell, dat op gerenommeerde labels als Asylum, Reprise en Nonesuch verscheen en waarvan de volgorde op dit cd-tje door haarzelf is gekozen, omvat enkele bekende standaardsongs, zoals ´Free Man in Paris´, waarmee de compilatie opent, het veelvuldig verkrachte ´Big Yellow Taxi´ en ´California´ en ´Carey´ van Blue, de meest essentiële Joni Mitchell-langspeelplaat tot dusver.
Het zijn allemaal nummers die al lang en breed bij de doorgewinterde Mitchell-fans bekend zijn. Voor de beginneling zijn er ook veel betere alternatieven te bedenken, zoals Hits en Misses uit 1996 of de belachelijk dure box The Complete Geffen Recordings, met daarop ook veel oninteressante tracks. Dat alles maakt Dreamland niet tot een van de meest aanschafwaardige verzamel-cd´s van dit moment.
Alleen de verpakking van het schijfje, waarbij tien miniatuurschilderijen uit het atelier van Joni Mitchell zijn inbegrepen, is voor de verzamelende liefhebber een leuke bijkomstigheid, wellicht leuker dan de ook al eerder verschenen orkestrale arrangementen van ´Amelia´, ´For the Roses´ en ´Both Sides Now´.
De vraag blijft: wilt u geld uitgeven aan een niet chronologische verzamelaar, die niet een dwarsdoorsnede is van het Mitchell-repertoire, die ook wat minder sterke tracks bevat en waarop totaal geen nieuw materiaal is te vinden? Denkt u er eens over na, tenzij u de platenmaatschappij financieel willen steunen, dan zetten we Blue nog even op.
http://www.kindamuzik.net/recensie/joni-mitchell/dreamland/7945/
Meer Joni Mitchell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/joni-mitchell
Deel dit artikel: