• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jarvis Cocker | Jarvis

Het leven na Pulp volgt de voetsporen van Elvis Costello.
CD, Rough Trade/Konkurrent

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 10 november 2006

Soms zegt een albumcover meer dan duizend woorden over de muziek die erachter schuilgaat. Neem de hoezen van My Aim Is True of This Year’s Model voor de geest en je ziet een iel figuur waaruit hoekige schouders, ledematen, handen en vingers uitsteken als tentakels.

Op Jarvis, het solodebuut van de man die het middelpunt van Pulp was, staat ook een personage dat je uit duizenden herkent. Een man met een bril die gebukt gaat onder hetzelfde dikgerande kaliber als Elvis Costello en net als hem ook door het leven gaat met een spichtige lichaamsbouw. Zijn naam is natuurlijk Jarvis Cocker.

In de lijn van Costello die nooit een plek in de stoere legenden heeft verworven, maar stug zijn eigen ding is blijven doen, laat Cocker van zich horen. Imiddels woont hij met vrouw en kind in Parijs als de eeuwige vreemde vogel die altijd en overal een buitenbeetje zal blijven. Zo was het ten tijde van Pulp en de doldrieste actie tijdens een awardshow met Michael Jackson als lijdend voorwerp, zo is het anno 2006 wanneer drugs en wilde haren voltooid verleden en graag vergeten tijd zijn.

Cocker weet meer dan in de laatste dagen van Pulp waar de smakelijke mosterd gehaald wordt. Punky invloeden, lichtvoetige popballads, piano-intimiteit en rammelende bluesy indierock helpen de meesterverteller aan een sprankelende soundtrack. Het banale, het persoonlijke, het politieke, het angstige, het gedroomd ruige, het gewenst brute; op Jarvis komen al deze thema’s samen.

Natuurlijk zijn hints naar de oude, goede Pulp voel- en hoorbaar; het doet er niet aan af dat Jarvis een meesterlijk album is, ver voorbij de zielige Britpopruzies van de jaren negentig of het zogenaamd poëtische geneuzel van Babyshambles. Ook nu is het Jarvis Cocker die de echte tikken uitdeelt; een tekstdichter uit duizenden, gezegend met een vlijmscherpe pen die precies genoeg ironisch relativeringsvermogen kent.

Bij elke luisterbeurt groeit Jarvis meer; valt steeds duidelijker op hoe knap de sequence in elkaar steekt en hoe goed Cocker in staat is verhalen te vertellen die doel treffen en bijtend resoneren bij iedereen die geen paleisleven kent. Muzikaal, tekstueel, fysiek en vooral vocaal komt Jarvis Cocker steeds dichter in de buurt van Elvis Costello. De laatste heeft aan eigenwijsheid een glansrijke carrière overgehouden; met Jarvis zet Cocker de beloftevolle eerste stap op dezelfde route.

http://www.kindamuzik.net/recensie/jarvis-cocker/jarvis/14353/
Meer Jarvis Cocker op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jarvis-cocker