Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Dit nieuwe album van Isis staat zeker in de schaduw van de revolutionaire doorbraak >Oceanic. Op het eerste gehoor is Isis op In the Absence of Truth als een voetbalelftal in topvorm maar dan zonder een spits die het karwei kan afmaken. Het leidt niet tot de climaxen die Oceanic en Panopticon wel veelvuldig hebben.
Later. Veel later komt echter wel de onderhuidse spanning van dit vierde album tot volledig wasdom. ‘Dulcinea’ en ‘Holy Tears’ bouwen zich langzaam op naar een spetterend orgasme. De repeterende klanken en tweede laag keyboardgeluiden zwellen langzaam aan en barsten - alleen als Isis zelf dat wil - los. Het hoorspel dat deze vijf Amerikanen loslaten is tegenwoordig, mits je er de tijd voor neemt, al boeiend genoeg om te genieten. In de mix van post-metal en post-rock gebeurt immers genoeg. Neem nu de instrumentale jam ‘Firdous E Bareen’ dat de inleiding vormt voor het krachtige epos ‘Garden of Light’ of de vermeerdering van cleane zanglijnen over de gehele linie zodat voorzichtig de referentie met tourpartner Tool op komt draven.
Groot verschil met het vorige werk zijn de drums; drummer Aaron Harris brengt op zijn trommels meer variatie aan en op het einde van ‘Dulcinea’ en ‘Firdous E Bareen’ wordt er zelfs Oosterse percussie toegevoegd. Niet ontoevallig, want de ondertitel “Nothing Is True, Everything Is Permitted” is een quote van de Iranese missionaris Hassan-I Sabbah. Zo letterlijk neemt de glorieuze band die quote overigens niet, want net zo revolutionair als Oceanic wordt het nimmer. Wie echter oog voor detail heeft moet toegeven dat Isis wederom zijn massieve geluid verder heeft uitgediept.
http://www.kindamuzik.net/recensie/isis/in-the-absence-of-truth/14322/
Meer Isis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/isis
Deel dit artikel: