• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Isis / Circle

Sfeer en parodie.
06 december 2009, Vera, Groningen

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 07 december 2009

Voordat Isis begint, staat de Finse band Circle [foto rechts] op het podium. Dit curieuze gezelschap husselt krautrock, jazz, progrock en avant-garde door elkaar. Maar de hoofdmoot is heavy metal uit het begin van de jaren tachtig, en ze noemen zichzelf met een grote knipoog The New Wave of Finnish Heavy Metal.

Zanger Mika Rättö oogt als een kruising tussen Rob Halford en Captain Iglo. Zijn zangstijl benadert eveneens de hoge uithalen van de frontman van Judas Priest. Hij gaat met veel bombast en barok soms volledig over the top. Zijn teksten zingt hij in een Scandinavisch klinkende fantasietaal, Meronian genaamd.

Dat het nog kolderieker kan, blijkt als hij opstaat vanachter zijn keyboard. Dan is hij een poseur eerste klas, die op een homo-erotische manier elementen uit kungfu, tai chi en ballet samenbrengt. Gitarist Jussi Lehtisalo helpt hem een handje door hem op te tillen, zodat Rättö liggend in zijn armen nog meer elegante onzin tentoonspreidt.

Muzikaal interessant is een lange repetitieve jam die klinkt als een omgevallen platenkast, waarbij drummer Tomi Leppänen met trefzekere motorikritmes iedereen bij de les houdt. Rare jongens, die Finnen. De voorste rijen kunnen de absurde show wel waarderen en dringen lang aan voor een toegift. De hoofdrolspelers in deze opmerkelijke rock-'n-rollparodie keren echter niet meer terug.

Een stuk serieuzer gaat het er aan toe bij Isis [foto links] . Onder sfeervolle bundels blauw en groen zoeklicht bewerkt zanger en brulboei Aaron Turner al snel de snaren van zijn gitaar met een schroevendraaier. Het geeft het fraai afgestelde geluid nog een extra ijzingwekkende meerwaarde. Niet dat dit nodig is om de aandacht van het publiek op te eisen, want hun atmosferische post-anything-muziek werkt vanaf de eerste tonen op het onderbewuste.

Op hun meest recente plaat Wavering Radiant komt veel samen van wat ze ervoor deden. Met als exemplarisch voorbeeld 'Hand of the Host', dat op het podium nog intenser klinkt. Turner schreeuwt ongemeen fel, maar zingt even later ook prachtig melodieus. De met synchrone lichaamsbewegingen van de gitaristen ondersteunde geluidsuitbarstingen zijn ruw en topzwaar. Terwijl de wat mildere gitaarweefsels de geest op een indrukwekkende wijze verruimen. En dat allemaal in één song.

De kracht van Isis is dat de band het publiek langzaam weet te bespelen zonder daarbij een onaanvaardbaar geluidsvolume of muzikaal spierballenvertoon nodig te hebben. Hun bezwerende muziek doet al meer dan tien jaar ogen sluiten en hoofden ritmisch knikken.

Foto's door Vera huisfotograaf Peer.

http://www.kindamuzik.net/live/isis/isis-circle/19554/
Meer Isis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/isis