Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vernoemd naar een oude ballade - met gruwelijke afloop - van Bob Dylan, staat hier een jong en fris bandje op dat de rock-'n-roll bedacht had kunnen hebben als iemand ze niet voor was geweest. Hollis Brown uit New York klinkt als Creedence Clearwater Revival in z'n puurste vorm. Hoekig, rommelig en supersoulvol vastgelegd door Adam Laury uit Nashville, de producer van Deer Tick.
Deer Tick is een duidelijke referentie. Net als Trainwreck Riders en Two Gallants, die met Hollis Brown onderdak vinden bij het label Alive, dat trouwens ook heerlijke oude soul van Swamp Dogg en Irma Thomas aan het opspitten is. Te midden van al die klasbakken vindt Ride on the Train verrassend goed zijn weg.
Dit is zo'n plaat die voelt alsof-ie er altijd al was. Wat een verademing dat muzikanten het nog simpel en eenvoudig willen houden. Tracks als 'Gypsy Black Cat' zouden gejat kunnen zijn van Creedence of de vroege Neil Young, maar ze klinken zo naturel en urgent dat ze de luisteraar gemakkelijk overbluffen. Zo vlak voor de zomer mogen bandjes als Hollis Brown altijd aankloppen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hollis-brown/ride-on-the-train/24004/
Meer Hollis Brown op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hollis-brown
Deel dit artikel: