Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
En we verwelkomen U bij de volgende hype van de Britse Eilanden. Het Ierse Hal wordt in de Engelse muziekpers onder luid gejuich en trompetgeschal binnengehaald. Het is ook niet onlogisch dat men daar zo lyrisch is. Hal is een bandje dat een muziekjournalist uitgebreid gelegenheid geeft om te koketteren met zijn kennis van de popgeschiedenis. Dat kan ik ook: Beach Boys!!! Ja!! Motown!! Ja!!
U snapt het. Hal is weer zo’n bandje dat héél lang met de neus in papa’s platenkast heeft gezeten. En dat vinden we niet erg, dat vinden we hip. Als je vandaag de dag niet retro bent, tel je niet meer mee. De jonge Ieren zoeken het net als landgenoten The Thrills in de jaren ’60. Maar waar die inmiddels kennis hebben genomen van het wilde rock-’n-rollleven, lijkt Hal nog onbedorven, lelieblank en maagdelijk. Hun debuut staat vol met lieflijke, zomerse melodieën en dromerige sixties-liedjes. Keurige, brave muziek dus.
Waarmee niet is gezegd dat het slechte muziek is. Hal maakt leuke liedjes. Het zit allemaal prima in elkaar en de band zal het ongetwijfeld goed doen op tv en radio. Al met al een knap debuut, waar weinig op aan te merken valt.
Maar toch... Als je zo je best doet om te klinken als de bandjes uit de jaren ’60-paragraaf van een muziekencyclopedie, loop je het risico dat je niet meer als jezelf klinkt. En misschien is dat wat me tegenstaat aan Hal: het is alsof je naar een bandje luistert dat zich heeft bekwaamd in het naspelen van liedjes. Maar misschien ben ik gewoonweg te zuur voor deze zonnige muziek.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hal/hal/9507/
Meer Hal op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hal
Deel dit artikel: