http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Gorillaz | Demon Days

Feilloze 21ste-eeuwse hippop.
CD, EMI

Tekst: Mathias Vermeulen

Publicatiedatum: 30 mei 2005

De hype rond Gorillaz vier jaar geleden was op zijn minst overdreven te noemen: wat vingeroefeningen met dub en hiphop, Dan The Automator die ver onder zijn gebruikelijke niveau presteerde en Damon Albarn die een nieuwe hobby vond toen Blur even in een crisis verkeerde. "Much ado about nothing", zou Shakespeare zeggen.
Demon Days is daarentegen niet alleen goed voor de cashflow van EMI, maar ook voor uw persoonlijke collectie. Dan The Automator maakte baan voor DJ Dangermouse en Damon Albarn trok een hele pleiade aan has-beens (Ike Turner, Happy Mondays boegbeeld Shaun Ryder, Deborah Harry) en hiphoppers met street-credibility (MF Doom, De La Soul, Roots Manuva) aan om – het moet gezegd – een redelijk feilloze popplaat op te nemen.

Dubby baslijnen, hiphopbeats, aanstekelijke synthesizer-riedeltjes, strijkers-intermezzo’s, wat scratches hier, een distortion-gitaar daar: Demon Days holt alle richtingen tegelijkertijd uit, maar komt toch perfect op zijn pootjes terecht. Voorbeelden? Luister maar naar het onweerstaanbare refrein van de gegarandeerde zomerhit ‘DARE’, het kinderkoor in ‘Dirty Harry’ of de baslijn van eerste single ‘Feel Good Inc.’ De teksten verraden heel wat koekendozen-weltschmertz (“In these demon days / It's so cold inside / so hard for a good soul to survive”), maar de muziek op dit album maakt alles goed.

Demon Days is 21ste-eeuwse hippop die grossiert in kwikzilveren zomerse melodieën met een donker randje. Klinkt als de ideale plaat voor juni 2005, niet?