• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Gil Scott-Heron | I'm New Here

Alleen nog vechten voor zelfbehoud.
CD, XL Recordings/V2

Tekst: Roberto Lobosco

Publicatiedatum: 28 februari 2010

De laatste keer dat Gil Scott-Heron meewerkte aan een muziekalbum, was tien jaar geleden voor de klassieker Reflection Eternal van rapper Talib Kweli. Als cameo klonk zijn doorrookte stem, die iedereen aanspoorde om de muziek van Kweli tot in de poriën te laten doordringen. Het was namelijk deze lichting van zwarte muzikanten, waartoe ook Mos Def en Common behoren, die de boodschap van zwart zelfbewustzijn springlevend hield in de 21e eeuw. Daarna zag hij geen enkele muziekstudio meer van binnen en werd zijn belevingswereld beperkt tot de vier muren van een gevangeniscel op Rikers Island in de East River van New York.

Verdwenen is de politiek-activistische slam poetry uit de jaren zeventig (Public Enemy-rapper Chuck D. noemde zijn muziek de CNN voor zwarte wijken). Op I'm New Here overheersen voornamelijk de reflecties van een oude man die door overmatig drugsmisbruik ruim vijftien jaar de verkeerde keuzes heeft gemaakt. Dat de cocaïne zijn sporen heeft nagelaten is duidelijk te horen. Bijna nergens is de volle en donkere bluesstem van de Scott-Heron van weleer te onderscheiden. Aan het gekreun en gesteun dat ervoor in de plaats is gekomen kun je bijna horen dat hij nauwelijks nog een tand in zijn mond heeft. En hoewel je respect moet hebben voor producer en XL Recordings-baas Richard Russell - die Scott-Heron weer in de studio heeft gekregen - wordt het verlangen naar de vitale Scott-Heron alleen maar groter.

Inherent aan deze zwaarmoedige introspectie is de muziekkeuze. Zijn typische jazzfunk uit de seventies heeft plaatsgemaakt voor een minimale elektronische sound. Waar je verwacht dat zijn nummers gekoppeld worden aan de moderne hiphop, heeft Russell voornamelijk gekozen voor de diepe bassen van de grime en dubstep. Het zorgt ervoor dat de teneur van de teksten weerspiegeld worden in de muziek. Met uitzondering van de titelsong, dat enkel begeleid wordt door een tokkelende gitaar (sample van Smog). Het resultaat is een slechts dertig minuten durende inkijk in de laatste twintig jaar van de ooit zo politiek bewuste Gil Scott-Heron. En daar word je niet vrolijk van.

http://www.kindamuzik.net/recensie/gil-scott-heron/i-m-new-here/19858/
Meer Gil Scott-Heron op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gil-scott-heron