http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Fu Manchu | Start the Machine

Dat ze 'm dat nog zouden flikken.
CD, DRT/PIAS

Tekst: Xander van Aart

Publicatiedatum: 24 november 2005

Fu Manchu verandert niets aan de gouden formule die de band tien jaar geleden uitvond. Welliswaar heeft de psychedelica door de jaren heen plaats gemaakt voor een meer punkachtige attitude, de basis van de liedjes is hetzelfde gebleven. Ook op Start the Machine, het zevende album van de band.

De nieuwe Fu Manchu rockt zoals de geweldige voorganger California Crossing dat ook deed na het wat tegenvallende King of the Road uit 1999. In your face stonerrock met hardcore randjes voor achter het stuur dus. Het tempo ligt lekker hoog en groovy en de liedjes zijn weer uitstekend. Wederom botsen ZZ Top, Thin Lizzy, Black Flag en Black Sabbath tegen elkaar en zakt de plaat nergens in. Nummers als de openers 'Written in Stone' en 'I Can't Hear You' behoren zelfs tot het beste werk dat de Californiërs ooit maakten. Als in 'Out to Sea' de distortionpedalen worden uitgetrapt en Fu Manchu net als vroeger afdaalt in de diepste krochten van de psychedelica breekt de band met haar eigen regels. Dat het werkt is na beluistering duidelijk.

Tekstueel laat zanger/gitarist Scott Hill het achterste van zijn tong zien en graaft hij dieper dan de gebruikelijke bikini's, halfpipes en snelle auto's. Het schaadt Start the Machine niet en de geniale rockformule werkt weer. Scott Hill schakelde door naar zijn vijf en die man scheurt maar voort. Met wederom een geweldige plaat als resultaat. Niet gedacht dat ze 'm dat nog zouden flikken.