Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Fu Manchu bestaan twintig jaar en klinken op hun nieuwe cd nog steeds hetzelfde als op hun eerste release uit 1990. Dat lijkt misschien geen aanbeveling, maar in de Fu Manchuwereld moet er niet te veel veranderen. AC/DC doet al bijna het dubbele aantal jaren hetzelfde, en komt er ook mee weg.
Wanneer er een Best Of van Fu Manchu zou worden gemaakt (en na twintig jaar en tien platen zou dat niet eens zo'n gek idee zijn) kan de band van elke cd wel een aantal nummertjes plukken. Zelfs het totaal genegeerde Start the Machine kan een waardige afgevaardigde leveren. Zo ook met hun nieuwe Signs of Infinite Power. 'Steel Beast Defeated' en het titelnummer mogen zeker meedingen.
Maar waar de Californische fuzzers op hun vorige platen vaak een aantal uitschieters hadden en naar het eind toe de focus ietwat verloren, blijft Signs of Infinite Power tot het eind opvallend plakken. Afsluiter 'One Step Too Far' mag zelfs een van de sterkste nummers van dit album worden genoemd.
Nog steeds haalt de band de mosterd bij fuzzrock en ouderwetse hardcore à la Black Flag; een weg die ze zijn ingeslagen met The Action Is Go! uit 1997. Maar met de traag rollende 'Against Take It Away' en 'Webfoot Witch Hat' en de wat uitgesponnen solo's schemert er zelfs weer iets van de stoffige, meer tegen het psychedelische geluid aanschurkende Fu Manchu ten tijde van In Search Of ... uit 1996 door.
Zonder opvallende koerswijziging weet Fu Manchu na twintig jaar nog steeds te boeien. Net zoals het nog steeds leuk is om te cruisen met een auto, lonkend naar beach babes in bikini's. Sommige waarden blijven universeel. En wanneer Fu Manchu die blijft ondersteunen, zal er steeds een plek voor zanger Scott Hill en de zijnen bestaan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/fu-manchu/signs-of-infinite-power/19396/
Meer Fu Manchu op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fu-manchu
Deel dit artikel: