Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie de zes nummers van Into the Dark, de nieuwe ep van singer-songwriter Felix van Cleeff, opzet, denkt onwillekeurig aan klassieke liedjesschrijvers. De donkere, ingetogen geluiden klinken erg als vader en zoon Buckley en Leonard Cohen. Georiënteerd op de klassieke singer-songwriters dus. Dat doet de Amsterdamse jongeling met een geluid dat tamelijk melancholisch, gevoelig en breekbaar klinkt en allesbehalve opgepoetst is.
Inmiddels timmert Van Cleeff al aardig aan de weg met een serie optredens in de Amerikaanse metropool New York en in eigen land op Motel Mozaïque. Hij vertelt over onderwerpen als liefde, de dood en isolement. Die schetst hij met de subtiele klanken van piano en akoestische gitaar. Op 'Slow Down' wordt hij bijgestaan door Mark Lotterman (piano) en Auke Triesschijn (altviool). Daarnaast draagt ook zangeres Tamara Woestenburg met haar stemgeluid een steentje bij aan de nummers 'Lord, Lord, Lord' en 'Hells Angels'.
De ep blijft - op wat kleine tempowisselingen na - vooral erg sober, somber en bijna akelig kwetsbaar. Afsluiter en titelnummer 'Into The Dark', waar de wereld vaarwel gezegd wordt, is daarbij met grote afstand het meest zwartgallige en gewichtige nummer dat Van Cleeff ons met zijn donkerbruine stem voorschotelt. Zou je te horen krijgen dat dit een plaat is uit vervlogen tijden dan zou je dat ook zonder twijfel geloven. Maar met Into The Dark presenteert Felix van Cleeff zich als een veelbelovend talent voor de nabije toekomst.
http://www.kindamuzik.net/recensie/felix-van-cleeff/into-the-dark/23740/
Meer Felix van Cleeff op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/felix-van-cleeff
Deel dit artikel: