http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Fantômas | Delirium Cordia

Angstaanjagende droom waar toch bij te lachen valt.
CD, Ipecac/Bertus

Tekst: Bas Ickenroth

Publicatiedatum: 11 november 2003

Ja ja, laat die Mike Patton maar aanklooien. Tomahawk, solo projecten, even invallen bij Naked City, gastrolletjes op allerhande John Zorn platen, het kan allemaal. En nu weer een nieuwe Fantomas. In 2001 nog goed voor een constante glimlach door hun nogal bizarre en toch heerlijke interpretaties van filmmuziek op Director's Cut, nu presenteren ze één nummer van 75 minuten op hun nieuweling Delirium Cordia. Zware kost dus, want eenieder die Patton een beetje kent weet dat hij die 75 minuten helemaal volstouwt met donkere sferen, een gregoriaanse koor, horror soundtracks, grindcore, drones, noise, metal, en complete gestoordheid. Zo'n beetje als zijn vriend en leermeester John Zorn dat ook pleegt te doen. Waar bij Zorn echter al deze dingen net zo goed binnen drie minuten kunnen plaatsvinden, neemt Patton rustig de tijd en laat de passages net zolang doorgaan dat het verzadigingspunt bereikt dreigt te raken. Gelukkig vindt de man altijd en overal een scherpe bocht naar links, zodat deze gothische nachtmerrie altijd prettig onvoorspelbaar blijft. Verder niet al te serieus nemen, deze angstaanjagende collage van duivelse geluiden, want net als altijd bij Mike Patton loert overal de ironie en het cynisme om de hoek. Heerlijk.