Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
John Fell Ryan mag hier een tijd geleden het vreemdste interview weggeven hebben dat wij ooit hadden gelezen, dat betekent nog niet dat de muziek van Excepter zelf even gek is. In principe bestaat Throne uit vier nummers maar in de praktijk betekent dat dus één lang nummer waarvan de onderdelen losjes in elkaar overgaan. En feitelijk heeft Excepter niet veel meer nodig dan wat geflipte synthgeluiden, een vervormde gitaar en wat elektronische percussie (denk Autechre nadat ze hun machines per ongeluk tijdens het weekend hadden laten opstaan en ’s maandags het resultaat onderzoeken) om een wonderlijk, zij het in eerste instantie nogal onherkenbaar, landschap te genereren. Veel menselijkheid en melodie valt op het eerste gehoor in de monsterachtige, zich immer in alle richtingen ontwikkelende drone niet te ontwaren. Throne is één lang brommend pantheïstisch agglomeraat van muziek, (omgevings)geluid en onherkenbare stemmen, die laatste eerder klaaglijk neuriënd dan werkelijk zingend, alsof ze in Dante’s Hel zitten te zuchten. Waar het allemaal naartoe gaat lijkt niet het belangrijkste, het is de reis die telt. En die reis voert je van de onderwereld, langs de bodem van de zee naar de kosmos en terug. En dat in een kleine veertig minuten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/excepter/throne/10029/
Meer Excepter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/excepter
Deel dit artikel: