Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het lijkt erop dat Excepter de trips zo uit hun mouw schudt. Vorig jaar nog werden we getrakteerd op het intense Throne en het minder doelgerichte Self Destruction en nu ligt het volgende hallucinaties bevorderende schijfje alweer voor mijn neus (23 januari in de (web-)winkels).
Sunbomber. De titel spreekt al aardig tot de verbeelding; de muziek zorgt voor een ervaring die de recreatieve druggebruikers onder jullie waarschijnlijk wel kunnen waarderen. Nuchter is het echter een ander verhaal.
Laat ik het zo zeggen: je moet ervoor in de stemming zijn en niet al te serieus de artistieke kanten van Excepter proberen te ontdekken. Dit is pure lichaamsmuziek, spontaan en ongeremd, maar vaak ook ultiem doelloos. Twee minuten in ‘One More Try’ en alle houvast is vrijwel verdwenen. Enkel luid synthesizergepiel en onverstaanbaar gemompel van voorman/sjamaan John Fell Ryan.
Het spoor bijster, de eindjes los, verloren in muziek, maar niet op die mooie en romantische manier. ‘Second Chances’ lijkt op een volledig ontspoorde Coil-opname die wijlen Jhonn Balance waarschijnlijk in zijn graf doet tollen. Far out is niet de juiste uitdrukking, totally lost lijkt er meer op.
Sunbomber haalt het niet bij de fabuleuze dodendisco van KA of de dronende trip door de duisternis die Throne is. Dat is jammer maar niet catastrofaal, KA en Throne bewijzen dat Excepter heel wat meer in hun mars heeft dan enkel losse flodders. Het is slechts wachten op een onherroepelijke wederopstanding.
http://www.kindamuzik.net/recensie/excepter/sunbomber/11646/
Meer Excepter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/excepter
Deel dit artikel: