Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Er zijn verschillende manieren om oud worden. Zo heb je de optie waarin je trouw blijft aan je idealen en dezelfde instelling houdt die je altijd hebt gehad. Zie de vage hippiefiguren die zijn blijven hangen in de jaren ’60. Een andere optie is echt ouder worden, door je minder druk te maken over bijzaken en alles op zijn beloop te laten. Dit betekent dat je braver, tammer en minder avontuurlijk wordt. Oubollig zeg maar, al hoeft dat niet meteen iets negatiefs te zijn.
Het is de optie waar Echo & the Bunnymen, zij het misschien onbewust, voor hebben gekozen. Siberia, het tiende studioalbum van de Britten klinkt vertrouwd, bijna zoals het vroeger was. En zoals je ouders altijd al zeiden: vroeger was alles beter. Pas geleden herluisterde ik Crocodiles (1980) en Heaven Up There (1981), de eerste twee albums van de band, waarna ik direct Siberia opzette. Heel even dacht ik die oude klassiekers te horen. Dat is geen verwijt, misschien zelfs een comliment, maar vraag blijft wat dan nog de toegevoegde waarde is.
Echo & the Bunnymen is tegenwoordig Ian McCulloch en Will Sergeant, wat al te zien is aan de cover van het nieuwe album. Een bassist en drummer doen mee, maar moeten gezien worden als anonieme krachten die de muziek ondersteunen. Het zijn frontman McCulloch en gitarist Sergeant die doen waar ze goed in zijn, de sprekende stem van de zanger en het karakteristieke gitaargeluid van de gitarist zijn weer alom aanwezig.
Zoals gezegd, vroeger was alles beter. De oude rotten weten nog steeds hoe je goede popsongs moet neerzetten en fans die met het duo zijn meegegroeid zullen tevreden zijn, maar het eindresultaat klinkt wel erg degelijk en spanningsloos. Heb je dus nog nooit van deze Liverpudlians gehoord, ga dan eerst snel op zoek naar het beste album van de band, Ocean Rain, en vis als je er geen genoeg van krijgt meteen Crocodiles en Heaven Up There uit de uitverkoopbakken. Dat zijn de albums die je in ieder geval moet hebben en waar Siberia absoluut niet aan kan tippen. Wil je daarna horen hoe deze legendes klinken als ze gerijpt en op leeftijd zijn, dan kun je altijd nog deze tiende plaat een kans geven.
http://www.kindamuzik.net/recensie/echo-the-bunnymen/siberia/10891/
Meer Echo & the Bunnymen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/echo-the-bunnymen
Deel dit artikel: