Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het getuigt toch wel van lef om je live-album Live at Budokan te dopen. Hoeveel Live at Budokans zijn er in de rockhistorie al verschenen? En hoeveel worden er nu nog gedraaid? Zomaar even wat van die nutteloze hersenspinsels die plots in me opkwamen. Respect voor Dream Theater om (op zijn minst) de 666e te durven zijn.
Maar goed, de titel is dan wel eindeloos fantasieloos, deze drie cd’s tellende Live at Budokan is potverdomme wel een live-document van formaat! Drie cd’s lang is de band in supervorm, speelt hij zowel perfect als energiek. Dat was een paar jaar geleden wel anders. Met een intensiteit waar je U tegen zegt speelt de band veel recent – en hard - materiaal met af en toe een klassieker als ‘Pull Me Under’. Geen spul om nieuwe zieltjes mee te winnen, maar wel een indrukwekkend eerbetoon aan alle fans die de band door de jaren heen trouw hebben bijgestaan.
Op zich dan weer een geldklopperijachtige actie om direct een dubbel-dvd van hetzelfde concert uit te brengen, maar ook hier kunnen we absoluut niet omheen. De beeldkwaliteit is superieur en rustig, met volop close-ups van alle muzikanten, de geluidskwaliteit is vanzelfsprekend even goed als op de fantastisch geproduceerde cd’s, en wat vooral opvalt is de ontzettend energieke présence van de band: hier staat een BAND! Weg is het futloze gedoe van midden en eind jaren negentig - net als grote voorbeelden Rush lijkt Dream Theater zich compleet te hebben hervonden.
Van de muzikanten valt alleen zanger James Labrie wat uit de toon, want dat hier en daar een valse noot klinkt valt niet te ontkennen. Fulltime showpik - parttime drummer Mike Portnoy (die er met zijn lange haren weer uitziet als een rasechte poedelrocker) is compleet de baas over zijn 1024-delige drumkit, bassist John Myung ziet er bescheiden uit maar zijn spel is adembenemend, en het gemak waarmee toetsenist Jordan Rudess en gitarist John Petrucci hun twinsolo’s spelen is niet te vatten.
De tweede dvd bevat een heel fijne rockumentary die voorbij gaat aan de normale backstage ongein, en laat zien dat de band heel serieus omgaat met hun muziek en alles er omheen. Natuurlijk krijgen we ook wat clinics en solospots te zien; echt fanvoer dus, maar daarom niet minder interessant. Live at Budokan is ondanks de titel een prachtig werkstuk – zowel de cd als de dvd - waarvoor de term “verplichte kost voor de fans” lijkt te zijn uitgevonden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dream-theater/live-at-budokan/8441/
Meer Dream Theater op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dream-theater
Deel dit artikel: