Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eigenlijk loop je bij Dead Neanderthals altijd achter de feiten aan. Brengen ze een - voor hun doen - zeer subtiel freejazzalbum uit, spelen ze een week later gewoon een dikke pot industriële noise samen met Sten Ove Toft. En na het concert vertellen ze doodleuk dat deze set dan het volgende album gaat worden, maar dat ze alweer een opvolger bezig zijn. Niet te doen.
Want het probleem is: het is nog allemaal geweldig ook! Dat freejazzalbum van hierboven is alweer even uit, maar verdient serieuze aandacht. Nog nooit was het duo zo puur op vrije jazz gericht, nog nooit speelde drummer René Aquarius met brushes, nog nooit was er een Dead Neanderthals-album met Otto Kokke op sopraansaxofoon. En dan niet die van het Kenny G-soort, maar zoals Pharaoh Sanders en John Coltrane tijdens een vrije trip naar het universum.
Aquarius lijkt op een gegeven moment wel in een soort trance te raken, alle controle loslatend in een niet aflatende stroom ritmeloze slagen, die vreemd genoeg wel leidt tot een soort van groove. Het is de perfecte basis voor Kokke, die in bovenste regionen blijft schuren en etsen en scheuren en knallen. Meedogenloos, maar dan op een voor Dead Neanderthals ongekend subtiele wijze. Prachtig.
Ze zijn dus alweer een paar albums verder - nog niet uitgebracht - maar het is te hopen dat deze weg nog vaker door het duo bewandeld gaat worden. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden: Dead Neanderthals rule!
http://www.kindamuzik.net/recensie/dead-neanderthals/worship-the-sun/26459/
Meer Dead Neanderthals op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dead-neanderthals
Deel dit artikel: