• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Dead Neanderthals: "John Zorn is onze nieuwe BFF!"

De band Dead Neanderthals blijkt op de nieuwe plaat, Polaris, plots geen Nedergrindduo meer te zijn. De verandering die op Jazzhammer / Stormannsgalskap al was ingezet, blijkt bij lange na niet genoeg te zijn geweest, want op de nieuweling gaat het Nijmeegse tweetal zonder aankondiging nog feller linksaf om uit te komen in freejazzland. En daar is het meer dan prachtig. Reist u mee?

Tekst: Bas Ickenroth

Publicatiedatum: 22 maart 2013

Space is the place
Geen grindcore meer dus voor het sax-en-drumduo. De ultrakorte explosies uit het begin zijn al een tijdje geschiedenis en de langere noise-exercities van bovengenoemde ep hebben verrassend genoeg ook geen navolging gekregen op Polaris. Nee, Dead Neanderthals anno 2013 lijken eerder verder te gaan waar John Coltrane in 1967 samen met drummer Rashied Ali arriveerde, Interstellar Space. De geïmproviseerde saxofoon- en drumduetten van die plaat lijken een duidelijke inspiratiebron. "Dat klopt zeker," zegt saxofonist Otto Kokke, "maar niet uitsluitend hoor." Drummer René Aquarius: "We hebben ook heel bewust voor een minimale aanpak gekozen. Of bewust... We wilden ermee experimenteren. Dus we hebben de eenvoudigste werkwijze gekozen die mogelijk was: de oefenruimte, twee microfoons: that's it." Otto vervolgt: "Het is negentig procent improvisatie, en zelfs de terugkerende dingen zijn niet geheel gepland. Soms komt het gewoon uit om iets te doen wat je daarvoor wellicht al gedaan hebt. Daarnaast komt het heel doordacht over om iets te laten terugkomen, alsof het een thema is, haha!"

Ontwikkelingswerkers
De verandering qua muziek is de afgelopen jaren enorm geweest. Hoe verklaart het duo zelf de ontwikkeling van de extreme, korte grindcore-explosies, via de drone en noise van Jazzhammer naar de soms heldere vrije jazz van Polaris? René vertelt: "Toen we met de band begonnen, hadden we nog niet echt een goed idee wat we gingen doen. Alleen drums en sax: we wisten niet wat daar uit zou komen. Dus namen we de korte, explosieve nummers als vertrekpunt." Otto: "We hebben dat ondertussen nooit vastgelegd, zo van: dit is wat wij maken. We doen gewoon wat op een bepaald moment goed lijkt. En we houden van veel verschillende dingen, zo ontstond ook het idee dat een langere track, iets noise-achtigs wel cool zou zijn." René gaat verder: "We maakten wel vage afspraken, maar eigenlijk nooit echt concreet. En dan ga je ineens veel meer open-minded repetities in, dat is echt superlekker!"

Coltrane en de rest
Hoewel Interstellar Space van John Coltrane een duidelijke invloed is, zijn er natuurlijk nog meer inspiratiebronnen. Otto: "Het verschilt een beetje per week maar Peter Brötzmann, Mats Gustafsson, Pharoah Sanders, allemaal gasten die het niet zo met vaste structuren hebben of hadden. Eric Dolphy iets minder, hij overleed net voor de opkomst van freejazz, zijn spel was dus nog niet zo vrij. Wel een briljant saxofonist natuurlijk."

Heel soepel verliep de transitie naar freejazz overigens niet, het was meer een toevalstreffer. "We hadden iets heel cools als schets klaarstaan, een lange track, vol effecten op zo ongeveer alles," zegt René, "maar we zaten vast. Dat hebben we uiteindelijk maar helemaal aan de kant gegooid en toen zijn we verdergegaan met Polaris. We hadden een gave basis, maar die konden we niet smaakvol invullen en we bleven steeds dingen proberen die niet goed uitpakten. Dus op een bepaald moment moet je dan wat anders doen. Voor je het weet ben je een half jaar verder. Uiteindelijk hebben we de schets wel kunnen gebruiken als basis voor onze samenwerking met Machinefabriek die er aan zit te komen. Iedereen blij!"

Zorn, Munkeby, Kokke en Aquarius
Dead Neanderthals hebben hun nieuwe muziek ook opgestuurd naar helden als John Zorn en Jorgen Munkeby van het Noorse Shining. Otto: "Ja haha, John Zorn is onze nieuwe BFF! We hebben Polaris naar hem opgestuurd en hij heeft netjes gereageerd. Toch een eer!" Vervolgens ontspint zich een hele conversatie over Munkeby en Shining met wie ze enkele optredens gedaan hebben, en dan vooral over het absurd hoge niveau van musiceren en de daarmee samenhangende discipline. "Eén biertje na een optreden en dan gelijk weer oefenen! Boeken lezen tijdens het polyritmisch drummen, lollige YouTube-filmpjes kijken tijdens het drie (!) uur warmspelen. Je moet toch iets hè, haha!”

De toekomst ziet er in ieder geval goed uit met geweldige recensies voor Polaris, een plaat met Machinefabriek en dan ook nog een samenwerking met de Engelse saxofonist Colin Webster die al bijna af is. En daarnaast nog wat collaboraties waar het duo nog niets over kan of mag zeggen. Laat Dead Neanderthals maar schuiven.

Foto door Thijmen Sietsma

http://www.kindamuzik.net/interview/dead-neanderthals/dead-neanderthals-john-zorn-is-onze-nieuwe-bff/23846/
Meer Dead Neanderthals op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dead-neanderthals