• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Dead Neanderthals | Prime

Vieze, vuige, lelijke schoonheid.
LP, Gaffer

Tekst: Bas Ickenroth

Publicatiedatum: 10 oktober 2014

Ken je The Olatunji Concert van John Coltrane? Zijn laatste liveopnames, enkele maanden voor zijn dood. Wild, vrij, spiritueel, krachtig, woest. Nietsontziend, alles omver kegelend. Meedogenloos. De Coltrane van 1967 nam geen gevangenen, hij ging direct voor totale verplettering. Vrije jazz op zijn bruutst.

In Nederland hebben we Dead Neanderthals, het freejazz- en noiseduo uit Nijmegen, op deze plaat trouwens aangevuld met meestersaxofonist Colin Webster. Het tweetal brengt meerdere keren per jaar fabelachtige stukken muziek uit op alle mogelijke formaten: digitaal, cd, vinyl of tape. En dit is zonder uitzondering goed, geweldig of geniaal. Prime hoort in de laatste categorie. Eén track van veertig minuten - mooi doorgeknipt voor de vinylversie - en de volle veertig minuten: gaan, gaan, gaan, gaan, gaan! Drie mannen - twee saxofoons en een drumstel - die echt de hele speelduur met dezelfde absurde intensiteit en op hetzelfde achterlijke volume vrije jazznoise maken. Overweldigend tot op het bot, en na die veertig minuten ben je totaal murw gebeukt.

En dat verschilt niet veel van die laatste Coltraneplaat. Ook daarbij ben je leeg na beluistering - of is het een kwestie van ondergaan? - en toch verlang je naar meer. Het woeste beuken, de naakte agressie, de vrije expressie: louterend, verslavend, en pijnlijk mooi. Want het is die zoektocht naar vrijheid en het gebrek aan grenzen waardoor Prime bovenal het adjectief erg mooi verdient. Op een heel vieze, vuige, lelijke manier, dat dan weer wel.

http://www.kindamuzik.net/recensie/dead-neanderthals/prime/25365/
Meer Dead Neanderthals op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dead-neanderthals