Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op actie volgt reactie. Dus komt De Kift na de opera Vier voor Vier met zijn meest songgerichte plaat sinds het punkende debuut Yverzucht uit 1989. Op 7 geen raamvertelling en ook geen lange gesproken stukken. Een gouden greep. Het muziektheater van De Kift is fantastisch om op de planken te zien, maar als je het verhaal eenmaal kent dan worden op de plaat de verhalende momenten hoe langer hoe meer ballast.
Muzikaal is het allemaal van vertrouwde Kiftkwaliteit met ook nog een aantal nieuwe inzichten. Zo begint 7 verrassend gitaargeoriënteerd. Het rustige repetitieve gitaarloopje van ‘Goud’ brengt De Kift dichter bij pure folk dan ze ooit geweest zijn. ‘5’ begeeft zich op bekender terrein met zo’n typisch ritmisch onnavolgbare riff en uitbundige blazers. Het is het eerste hoogtepunt van de plaat en levert ook die ene onvergetelijke tekstregel op, die elke Kiftplaat heeft: "Niet ver van hier slaat rampspoed in". Ferry Heyne mag dan wel een stuk meer zijn gaan zingen, het is niet van vrolijkheid. Verlatenheid, verval en de roep van de zee zijn nog steeds zijn belangrijkste thema’s.
Als er dan toch iets negatiefs over deze de perfectie akelig dicht naderende plaat gezegd moet worden, dan is het dat de emotionele bandbreedte wat smaller is dan op Koper of Vlaskoorts. 7 gaat meer die vorige albums voor de verstilde melancholie – ‘Tot Slot’ verdient in deze categorie nog speciale vermelding - en kent slechts een enkele uitbarsting van manische lyriek à la ‘Vorstin’ of ‘Bierflessengroen’.
Maar als ze het doen, doen ze het goed ook: ‘Talisman’ is het andere hoogtepunt van 7, ook al omdat het naar het einde toe een bijna Strawinsky-achtige allure krijgende arrangement hier tot het meest ambitieuze behoort wat De Kift ooit heeft geproduceerd.
De carrière van De Kift was tot het wat te gekunstelde Vier voor Vier een continu stijgende lijn. Die lijn pakt De Kift met het als een postpakket verpakte 7 weer op. Subsidiecommissies van het Ministerie van Cultuur en navelstaarderige Amerikaanse recensenten heeft De Kift al weten te overtuigen, dan moet de rest van de wereld toch geen probleem zijn?
http://www.kindamuzik.net/recensie/de-kift/7-7261/14384/
Meer De Kift op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/de-kift
Deel dit artikel: