Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Al zesentwintig jaar is De Kift een van de markantste Nederlandse bands en nog altijd weten Ferry Heijne en consorten nieuwe creatieve wegen in te slaan. Natuurlijk had het repertoire van de band altijd al iets theatraals, maar afgelopen juni was het voor de heren tijd voor een heuse muziektheatervoorstelling. In samenwerking met acteur Sanne den Hartogh ging Bidonville op Oerol in première en afgelopen september kwam hier ook een langspeelplaat van uit. Met deze show gaat De Kift dit najaar langs de Hollandse poppodia en vanavond komt de band gezellig langs in het Utrechtse TivoliVredenburg.
Het decor in de Pandorazaal is wat minder uitgebreid dan op Terschelling het geval was, maar met plastic zakken, bergen rommel, pluche knuffeldieren en een soort rad van fortuin met een hypnotiserende zwart-witspiraal erin heeft de band toch zijn best gedaan er iets van te maken. Bidonville vertelt de verhalen van een aantal kleurrijke vuilnishoopbewoners, zoals Ralphie (Den Hartogh), die met zijn fraaie monologen en een hilarische rap tijdens 'Harde Munt' de lachers continu op zijn hand heeft. Ook Hovink (Mathijs Houwink) weet met zijn quasifilosofische overpeinzingen genoeg glimlachen uit te lokken, terwijl er vooral ademloos geluisterd wordt naar de zielige liedjes van de Belgische Lotti (Lot Vandekeybus). Het door Wim ter Weele gespeelde typetje Monsieur Parnasse is met een kitscherige jurk vol autoprintjes om zijn lijf en een bizarre hoed - een plastic jerrycan met pleeborstels en badmintonshuttles - de absolute blikvanger en hij neemt ook nog eens het melancholische 'Onderman' voor zijn rekening. Pim Heijne is er vanwege een gênant ongeluk met een fiets en een tramspoor niet bij. Gelukkig kon Dolf Planteijdt voor hem invallen, zo vertelt Ferry Heijne wanneer de stilte tijdens een technisch mankementje gevuld moet worden.
Je zou haast vergeten dat Heijne normaal gesproken de onbetwiste frontman van De Kift is. Als het met een omgekeerde bloempot gekroonde personage Bavink laat hij zijn prachtige met accent doorspekte stem af en toe goed schallen en als iemand anders aan het woord is blaast hij zijn longen stuk op verschillende soorten koperwerk. Ondertussen zweept hij het publiek onvermoeibaar op met gekke bekken en sprongetjes. Bidonville is muzikaal nog afwisselender dan de band sowieso al was. Bij vlagen is er echter nog genoeg ruimte voor de hoekige fanfarepunk waar de vrolijke bende al decennialang patent op heeft, alleen zijn de blaasinstrumenten hun overwicht beetje bij beetje kwijtgeraakt aan een naargeestig circusorgeltje en drumcomputerbeats. Natuurlijk zijn ook de frappante instrumenten er weer bij. Dit keer heeft De Kift gekozen voor vingers die uit bierflesjes poppen, aan een kettingzaag bevestigde tamboerijnen en een heuse elektrische boorsolo.
Het feest is na de laatste akkoorden van Bidonville echter nog niet voorbij. "Wij zijn ons eigen naprogramma", aldus Ferry Heijne. Enkele Kiftfans van het eerste uur gaan vervolgens los op energieke versies van ouder werk als 'Oe', 'Admiraal B', 'Knoeck' en 'Alleenstaande Ledematen', waarbij acteur Den Hartogh aantoont een prima Heijne-imitatie in huis te hebben. Op De Kift staat anno 2014 nog altijd geen maat.
Foto uit het KindaMuzik archief door Peter Hageman
http://www.kindamuzik.net/live/de-kift/de-kift-1409/25569/
Meer De Kift op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/de-kift
Deel dit artikel: