Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het duurde even, maar met Sleep Is the Enemy heeft Danko Jones eindelijk een nieuwe langspeler in de pocket. Mooi op tijd, zo vlak voor de start van het nieuwe festivalseizoen. En broodnodig, want hun inmiddels bekende live-set begon de laatste tijd flink te schimmelen door gebrek aan nieuw bloed.
Eigenlijk word dit de meest overbodige recensie die sinds lange tijd gepubliceerd is. Ik kan net zo goed verwijzen naar recensies van vorig werk, Born a Lion of We Sweat Blood. Danko Jones is er niet om te vernieuwen. Danko Jones is er voor de wijven (die hem ook op Sleep Is the Enemy zo blijkt, teleurstellen). En om te rocken. Dat doen ze wederom uitbundig. De elf rampestampers in de traditie van AC/DC en Kiss gaan erin als koek. Pakkende licks, gevatte oneliners en de strakste ritmesectie sinds Bonham/Jones. Live toch zeker wel.
Alles aan Sleep Is the Enemy (mooi hoesje trouwens) schreeuwt rawk. Zo ook de bijdrage van John Garcia (ja, die) op het nummer ‘Invisible’. Rock in het kwadraat. Platen maakt dit trio alleen maar om mee op te treden. Verdere franjes en pretenties worden overtuigend vermeden. Danko Jones bevestigt ook met Sleep Is the Enemy alle vooroordelen en clichés omtrent sex, drugs en rock-'n-roll. Maar wie maalt erom? Niemand toch? Dit is maatwerk rock-'n-roll, gemaakt door drie volbloed rockfans. Kopen of downloaden, thuis goed inprenten en live lekker meebrullen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/danko-jones/sleep-is-the-enemy/11914/
Meer Danko Jones op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/danko-jones
Deel dit artikel: