Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Daniel Lohues is eigenwijs: Skik-plaatje hier, bluesplaatje daar, een theatershowtje, en nu dan een akoestische soloplaat. Hij gaat lekker zijn eigen gang, zeg maar. Het leuke is dat hij deze verschillende projecten van een rotsvaste kwaliteit voorziet. Zo ook het intieme Allennig, dat voornamelijk handelt over zijn geliefde provincie Drenthe en alles wat daarmee samenhangt.
Dat is veel. Hij vond er zijn eerste jeugdliefde, Annelie. Hij trad er voor het eerst op. Hij beleefde er kille winterdagen en werd er voor het eerst bedrogen. Lohues bezingt al zijn kleine wederwaardigheden op zo'n echte manier, er lijkt geen woord van verzonnen. Met de essentie van dit album zit het dus wel goed. Veel oprechter muziek is tegenwoordig niet verkrijgbaar.
Lohues begeleidt zichzelf op alle nummers. De plaat is daarmee van alle franje ontdaan: geen dubbele zanglijnen of gedubde gitaren. Hij beukt lekker op een banjo, speelt simpel, doeltreffend en o zo gevoelig piano in een nummer als 'Erica' (zijn geboortestadje) en wisselt bluesy liedjes af met meer typisch singer-songwriterswerk ('Allennig').
Het enige wat Lohues van een echte doorbraak weerhoudt, is zijn onvervalste Drentse tongval, terwijl dit na al die jaren natuurlijk ook zijn handelsmerk is geworden. Wat kan hij er ook aan doen? Hij is nou eenmaal een Drent in hart en nieren, of hij nou in Louisville of in Erica zit. Luister onbevooroordeeld naar liedjes als 'Allenig', 'Anja de vreemdgangster' en 'Beste Koningin', en ga overstag voor deze noorderling.
http://www.kindamuzik.net/recensie/daniel-lohues/allennig/13086/
Meer Daniel Lohues op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/daniel-lohues
Deel dit artikel: