Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In het intro horen we nog wat vals orgelspel maar daarna gaat het al helemaal los. ‘Some Red Handed Slight Of Hand’ is een knallend post-hardcore nummer met ADHD-cello en schreeuwerige zang. Twee minuten vol adrenaline. Het is geen stom toeval dat Cursive op hetzelfde label zit als Bright Eyes want qua intensiteit van de semi-valse zang en qua onrustige wendingen in de muziek hebben de twee veel overeenkomsten. Conor Oberst on speed laten we maar zeggen, met een prominent terugkerende rol voor de losgeslagen cello. Of het nou hard of rustig is, The Ugly Organ zit constant vol dreiging en opgekropte woede. Maar in tegenstelling tot Bright Eyes houdt Cursive het wél compact, drie minuten popsongs het liefst. Cursive put ook uit het Belgische archief van de jaren negentig. Niet alleen wijst het stijkwerk hierop maar ook de eigenwijsheid van de band, tracks die je na de knallende opener en het regelmatig losbarstende ‘Art Is Hard’ niet snel zou verwachten. Zo laten ze het staccato en zenuwachtige ‘Butcher The Song’ en het zelfs poppy en bijkans sfeervolle ‘Driftwood’ rustig op elkaar volgen alvorens weer helemaal los te gaan. Ook laat Cursive in samenhang met de titel gedurende het album wat psychedelisch orgelspel horen. Uiteindelijk levert het een klasse rockalbum op, één die qua adrenaline, variëteit en intensiteit slechts door enkelen geëvenaard zal worden dit jaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cursive/the-ugly-organ/2770/
Meer Cursive op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cursive
Deel dit artikel: