http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Converge | Petitioning the Empty Sky

Hardcore is meer dan Slayer-riffs en slechte poëzie.
CD, Equal Vision/Bertus

Tekst: Marc Lochs

Publicatiedatum: 12 juni 2005

Hardcore is meer dan Slayer-riffs en slechte poëzie: was getekend Jacob Bannon, brulboei extraordinaire van Converge. Toen Metallica vroeger (toen ze nog ‘n kop haar hadden en zopen) shirtjes droegen van bands als Mercyful Fate en Venom, betekende dit maar twee dingen: wie zijn die bands op die shirts? En, kopen die LP’s! Je kunt zeggen van Metallica wat je wilt maar hun helden werden geëerd met een cover en dus een leuke financiële bijdrage aan hun prepensioen.

Wat heeft dit met Converge te maken vraagt u. Nou, Converge is voor de math/post/screamo/hardcore-scene wat Mercyful Fate voor Metallica was. Een grondlegger. Samen met bands als Botch, Cave-In, Coalesce en Discordance Axis.

Converge staat in dit rijtje misschien wel bovenaan. Met dorpsgek Jacob Bannon en gitarist Kurt Ballou aan het roer, maakte de band sinds de vroege jaren ’90 van de vorige eeuw een furieuze, innovatieve mix van hardcore, metal en noise die vanaf dag één al dissonant, ongrijpbaar en ongemeen agressief was. Pure underground die meer had met een overstuurde Quicksand dan met Cro-Mags of Black Flag. Onbegrepen door de massa maar later muzikaal uitgekleed door bands die op zoek waren naar iets nieuws.

Petitioning the Empty Sky is een heruitgave en verplicht voor de platenkast van elke metalcorefan. Luister bijvoorbeeld naar 'Forsaken' en 'Albatross' uit 1995. Plotse breaks, tegendraadse akkoorden, gegil en een zuivere zang. Kortom, de blauwdruk voor alles wat we nu voor het woordje core plakken. En het klinkt nog net zo vernieuwend als toen. Alleen, dankzij de ontwikkeling die het genre heeft doorgemaakt snappen we opeens ook de gekte die Converge creëerde/creëert. Daarom is deze heruitgave een terechte uitgave. Want voor klassiekers heb je respect. We laten toch niet Dillinger Escape Plan met de eer strijken?