Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een mooi staaltje internet-pr: omdat de voorverkoop achterloopt bij de verwachtingen, kondigt Dynamo op de dag van het concert aan de boel te verplaatsen naar de kelder. De kans om Converge in een barsetting te zien zorgt onmiddellijk voor een piek in de kaartverkoop, waardoor de show weer wordt terugverplaatst naar de grote zaal. Oh ironie.
De plaatsing van een mobiel podium verkleint de zaal net genoeg om Dynamo goed te vullen tijdens Oathbreaker. De ster van de jonge band uit Gent is dankzij een solide livereputatie snel rijzende. Kurt Ballou mixte onlangs het op Deathwish te verschijnen debuut. Loodzware hardcore wordt aangedreven door een hardwerkende ritmesectie, waar de in colbert gestoken zangeres Caro allesbehalve zachtzinnig overheen schreeuwt. Live heeft de band zich de afgelopen jaren al bewezen, nu maar hopen dat Mælstrøm eveneens boven het maaiveld zal uitsteken.
"Ik weet niet wat ik moet zeggen, jullie zijn lastig vandaag", slaat frontman Bjorn de spijker na enkele nummers op de kop. Van de zijkant bezien is het optreden van Rise and Fall een indrukwekkende kettingbotsing, maar de pit is vluchtig. Tenzij er flink gas gegeven wordt, staat Dynamo aan de grond genageld. De constante uitwisseling van energie tussen publiek en band is de levensader van een hardcoreshow. Na een half uur klinkt de voorzichtige waarschuwing: "We spelen er nog één of twee." Dat het bij één nummer blijft, heeft het publiek aan zichzelf te wijten. Traditiegetrouw wordt de energie gespaard voor het Amerikaanse hoofdprogramma.
Vegetarisch en straight edge of niet, de energie van Jacob Bannon is schier oneindig. Met stembanden die alleen maar ver in het rood gaan, deelt hij met Converge al twintig jaar rake klappen uit. Waar de band om hem heen zich gestaag heeft ontwikkeld, blijft Bannon, behalve energiek, een baken van vocale eentonigheid. Zijn rol is vooral die van agressor en publieksmenner en dat gaat hem ook vanavond weer prima af. Bij bosjes vliegen fans het podium op en af.
Er is geen ontkomen aan het meedogenloze spel van Converge, dat zijn gecomprimeerde geluid onder hoge druk op de zaal afvuurt. Hoewel een Trap Them inmiddels minstens zulke explosieve optredens weggeeft, verdient Converge zowel als pionier en doorbijter alle respect. Zo wordt het oudje 'The High Cost of Playing God' even geestdriftig gespeeld als 'Dark Horse', de parel van Axe to Fall. Met de garantie van honderd procent inzet en een nog steeds uitdijende collectie onorthodoxe nummers, is het maar goed dat Converge blijft terugkeren.
Foto van Converge uit Kindamuzik archief door Jan Mulders uit 2008
http://www.kindamuzik.net/live/converge/converge-rise-and-fall-oathbreaker/21738/
Meer Converge op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/converge
Deel dit artikel: