• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Converge | All We Love We Leave Behind

Het syndroom van Converge.
CD, Epitaph/Pias

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 09 november 2012

Kenmerkend aan een driftbui of woedeaanval is de korte duur ervan. Frustraties die zich in weken, maanden of zelfs jaren hebben opgekropt, vinden hun uitweg in een paar explosieve minuten. Geen mens houdt zulke uitbarstingen lang vol. Ze kosten te veel energie en kunnen over het algemeen op weinig enthousiasme van de sociale omgeving rekenen.

Driftkikkers gaan in behandeling voor hun buien of blijven alleen over. Die vlieger gaat niet op voor de leden van Converge. Zij koken al jaren van woede en er wordt zelfs halsreikend uitgekeken naar hun volgende uitbarsting. Voor de achtste keer is het zover. Het venijnige viertal heeft opnieuw een episode van onvrede gedocumenteerd: All We Love We Leave Behind. Het had zomaar de titel van een psychologisch rapport over het eindeloos toerende Converge kunnen zijn. Een rapport dat Converge ervan beticht te vluchten in een andere werkelijkheid.

Met wilde, gedreven bewegingen slaat Converge om zich heen. Als een stel vechtersbazen in topconditie. Zelfs het achtste album van de band blijft hongerig klinken want de band laat zich nog al te graag inspireren. Gitarist Kurt Ballou als veelgevraagd producer, Jacob Bannon als visueel kunstenaar en drummer Ben Koller met zijn mokerharde cross-overproject All Pigs Must Die.

De psychologie mag zo onderhand wel een syndroom naar Converge vernoemen. Dit syndroom kenmerkt zich door chronische driftbuien van een hoge frequentie en met een wisselende maar herkenbare verschijningsvorm. Hoewel wat minder opvliegend dan tijdens Axe to Fall, is Converge met All We Love We Leave Behind nog verre van toerekeningsvatbaar.

http://www.kindamuzik.net/recensie/converge/all-we-love-we-leave-behind/23400/
Meer Converge op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/converge