Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik doe echt mijn best, hoor, om niet die Belgische bandnaam te noemen die het muzikale imago van onze zuiderburen in de jaren negentig zo drastisch veranderde. Maar sommige platen maken het me wel erg moeilijk.
Coem heeft een lekkere derde plaat gemaakt. Mooie liedjes. Dissonante gitaarloopjes, redelijk meezingbare refreinen. Niet bijster origineel voor een Belgische band, maar toch… Er steeg eerder dit jaar gejuich op bij mindere platen.
Ondanks die positieve woorden komt Coem niet verder dan de Belgische subtop. Nog niet slecht natuurlijk. Maar ik denk dat de band meer kan. Wat is het probleem? Bij elke luisterbeurt dringt het meer door. Coem zoekt te veel naar experiment binnen bepaalde kaders. Grenzen worden genaderd maar bijna nergens overgestoken. Pas op de momenten dat Coem het wel aandurft om in het 'rood' te duiken horen we magie. En dat gebeurt te weinig.
Natuurlijk kun je het minpunten van Happiness Etc. ook juist als pluspunten zien. Subtiliteit is dan belangrijker dan onbekend terrein verkennen. De band bezit namelijk overduidelijk de kwaliteit om spanning vast te houden. En dat kan echt niet iedereen…
In de begeleidende persbio staat dat het de bedoeling was om een song-georiënteerde plaat te maken. Iets dat ook volgens de bandleden zelf niet helemaal is gelukt. De drang naar gekke wendingen bleek te groot. Jongens! Laat deze plaat een les zijn. Wie een nummer als 'Mistaken' kan maken, heeft meer in zijn mars. Jullie kracht ligt juist in onvoorspelbaarheid en de gelaagde opbouw. Zoek de volgende keer weer gewoon lekker het avontuur op. Ik gun jullie namelijk een doorbraak.
http://www.kindamuzik.net/recensie/coem/happiness-etc/6632/
Meer Coem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/coem
Deel dit artikel: