Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Omdat de platen uit New Weird America meestal maar in strikt gelimiteerde (lees: haast onvindbare) uitgaven verschijnen, besloot Kranky om eindelijk het debuut van Tom en Christina Carter uit 1993 op een dubbel-cd te zetten. En God, zijn we daar blij om. Want Our Bed Is Green mag dan wel hun debuut zijn, de plaat bevatte toen al alles wat we nu zo boeiend vinden aan de hele New Weird America-beweging. Je vindt hier mooie, breekbare liedjes en mijmerende folkdeuntjes in fingerpickin’ style, naast zich meer op de zielenreinigende krachten van noise verlatende psychedelische instrumentale nummers waarop de gitaar van Tom, dronende orgels en dreinende tapemanipulaties de hoofdrol vertolken. Op andere momenten trekken de ijle bluesy klaagzangen van Christina de aandacht volledig naar zich toe. Maar vaak vind je al die aparte kenmerken ook samen in één nummer terug.
Zoals zo vaak bij de nieuwe lichting freefolkplaten is Our Bed Is Green een plaat om in verloren te lopen. En, hoe paradoxaal dat ook kan klinken, ondanks de diversiteit werkt het algemene hypnotiserende effect dat van de Carters' muziek uitgaat eerder richtinggevend dan dat je aandacht door die veelvormigheid wordt weggezogen. Eerder nog zet het je aan om de oren voortdurend te spitsen, op zoek naar onverwachte details en, vooral, naar nog meer onvermoede schoonheid. Bij zulke platen is het dan ook moeilijk om van hoogtepunten te spreken. Our Bed Is Green is immers een hele wéreld die opengaat en is muziek waaraan je je met hart en ziel moet overgeven. De beloning is er dan ook naar. Essentieel voor iedereen die iets wil begrijpen van de hele freefolk-beweging.
http://www.kindamuzik.net/recensie/charalambides/our-bed-is-green/9290/
Meer Charalambides op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/charalambides
Deel dit artikel: