Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De berichten op Twitter over dit bandje gaan al een tijdje rond. Er zou sprake zijn van een nieuwe Dolorean, wat de liefhebber van ontroerende luisterpop direct doet watertanden. Inmiddels is Bending Mirrors uit, het valse debuut van Celilo. Vals, want de groep uit Portland, Oregon heeft al eerder plaatwerk uitgebracht. Ze zal dit als een nieuwe start bedoelen.
Mooie titel trouwens voor een langspeler. Al die liedjes zijn doorkijkjes op de innerlijke wereld van zanger en songschrijver Sloan Martin maar dan net even ietsje gedraaid en verdraaid. Mysterieus zijn ze ook en een tikje betoverend en daarmee komen we op het terrein van Al James, de man van Dolorean, die zijn geniale liedjes altijd terloops laat klinken.
Het is natuurlijk leuker om te horen dat Celilo een eigen sound heeft en dat is gelukkig het geval. Hoewel die geïnspireerd is op de vroege Neil Young en de Barrett-loze middenperiode van Pink Floyd, klinkt Celilo zeer persoonlijk. De intimiteit en precisie waarmee gemusiceerd wordt, dragen daaraan bij. Centraal staat de stem en de zeggingskracht van Sloan Martin.
Probeer een liedje als 'Wy-Am' of het dodelijk eenzame 'Bush Pilot' als je toe bent aan iets dat weer eens echt bijzonder is in het genre americana. Misschien dekt die vlag de lading niet, maar dat is wel vaker zo met grootse kunst, die staat op zich. Bending Mirrors groeit met draaibeurten en geeft zich langzaam prijs. Dit plaatje zou één van de hoogtepunten van het jaar kunnen zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/celilo/bending-mirrors/19130/
Meer Celilo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/celilo
Deel dit artikel: