Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor Dan Snaith zit de wereld soms raar in elkaar. Ben je net een beetje succesvol bezig als Manitoba en lever je onder die naam een mooi debuutplaatje af, word je nota bene door een oude punkdikzak voor de rechter gesleept, omdat je per ongeluk een naam hebt uitgekozen die die dikzak twintig jaar geleden ook best leuk vond. Handsome Dick Manitoba won. Enter: Caribou, het nieuwe alter ego van de Canadees.
The Milk of Human Kindness is net als Up In Flames een album waar het lenteplezier van afdruipt. Snaith is een virtuoos in het versmelten van electronica met zonnige westcoastmelodieën en jazzy structuren. Hij doet dit met zoveel overgave dat The Milk of Human Kindness zo bruist van de positieve energie dat het glas meer dan eens gulzig overstroomt. Maar Snaith verspilt niks en schraapt die restjes gretig bij elkaar. Zelfs tijdens korte niemendalletjes als ‘Hands First’ stopt hij elke milliseconde vol met suizende electronica. Het is een beetje teveel van het goede.
Met ‘Yeti’, ‘Final Warning’ en ‘Barnowl’ heeft Snaith wel weer een paar niet te versmaden, uhm, folktronica-, kuch, pareltjes op zijn naam. Met name het zich van een shoegaze-achtige electrotrack naar een met krautrock doorspekte finale ontwikkelende ‘Final Warning’ is een traktatie om je vingertjes bij af te likken. Dan zou het niet verkeerd zijn om even rustig aan te doen, maar Snaith kiest ervoor om vol gas vooruit te gaan met een b-boyish breakbeatnummer, ‘Lord Leopard’. Wat korte adempauzes in lassen had de hoogtepunten ten goede gekomen.
Al met al had het dus best een onsje minder gemogen.
The Milk of Human Kindness verschijnt op 25 april.
http://www.kindamuzik.net/recensie/caribou/the-milk-of-human-kindness/9146/
Meer Caribou op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/caribou
Deel dit artikel: