Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als er veertien jaar zit tussen je debuut en je tweede plaat, dan is Timelapse wel een gepaste titel voor dat nieuwe album. In deze titel zit tevens de suggestie van geleidelijke verandering en ook die klopt: Candybar Planet is voor Timelapse niet radicaal afgeweken van het typische Nederstonerrockgeluid dat het samen met bands als 35007, 7Zuma7 en Celestial Season in de late jaren negentig vormgaf. De grote inspirator van die golf was Kyuss, maar de Nederlanders haalden daar een hoop psychedelica uit en stopten er bronstige hardrockinvloeden uit de Europese school (wel epische zanglijnen, geen bluesmondharmonica's) in terug.
Luisterend naar Timelapse valt vooral op hoe tijdloos en vanzelfsprekend de muziek van Candybar Planet klinkt. De plaat had overal tussen 1970 en nu gemaakt kunnen worden. Continu dringt zich het gevoel op dat dit nu echt rockmuziek is. Fijne, analoge sound en prima spel zonder overbodige opsmuk. Datzelfde geldt voor de zang van Richard Plukker. Soms legt hij de lat vocaal iets te hoog voor zichzelf, maar dat geeft juist een lekker rauw randje.
Zo bezien is Timelapse het equivalent van een hele goede appeltaart, met precies de juiste friszure, stevige appels en de perfecte hoeveelheid kaneel. Een traditioneel recept op een perfecte manier uitgevoerd, daar waar veel anderen falen en met snotterige troep aankomen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/candybar-planet/timelapse/24362/
Meer Candybar Planet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/candybar-planet
Deel dit artikel: