http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Calexico | Edge of the Sun

Door een duistere lens.
CD, Anti

Tekst: Roelof Schipper

Publicatiedatum: 02 september 2015

Je zou haast vergeten dat Calexico al eenentwintig jaar op weg is. Welnu, echt op weg misschien niet meer. De jaren van ontdekking en experiment liggen inmiddels al een flinke tijd achter de verbrokkelde muren van Garden Ruin. Op Calexico's voorlaatste studioplaat, Algiers, valt het halfschemer in. Gestroomlijnde woestijndramatiek door een duistere lens. Die ingezette lijn trekt de band met bijzonder vaste hand door op Edge of the Sun.

Een slaperige tocht langs schemerige tussenplaatsen, schaduwen en observaties, omgeven door stof en rook. Daarmee verkent Edge of the Sun wellicht geen meter aan nieuw terrein, maar binnen de nummers barst het opnieuw van de puntgaaf afgewerkte details. Op 'Bullets & Rocks' trekt de band, samen met Sam Beam, in drie minuten een halve wereld aan roest en schemer tevoorschijn. Geen enkele ruimte voor de automatische piloot.

Zo nu en dan wordt de bekende weg wel heel nauw gevolgd, zoals op het draaierige 'Cumbia de Donde'. Het nummer kan moeiteloos de hand vasthouden van Feast of Wire-klassieker 'Güero Canelo', maar dan wel als eenvoudige buurjongen. En zo steekt herkenbaarheid wel vaker de kop op. Als aangeschoten mariachiblazer, als countryhuiler met een traan in het glas en als een aantal eerder bezochte varianten daartussenin. Op het eind rolt Calexico met 'World Undone' echter heel de boel in een nachtelijke deken van as en woestijnstof. Ogen dicht, stofkap voor de mond, en ineens is er van de platgereden weg helemaal niets meer over.