http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Burning Star Core | Mes Soldats Stupides ’96 – ’04 / The Very Heart of the World
Experimenteren op het scherpst van de snede.
CD, Cenotaph / Thin Wrist
Tekst: Joris Heemskerk
Publicatiedatum: 07 februari 2006
Fascinerend is een woord dat te pas en te onpas gebruikt wordt in deze rubrieken maar als één klankenuniversum recht heeft op dat compliment is het dat van Spencer Yehs Burning Star Core. Opererend in de druk bezochte psychnoise-velden onderscheidt hij zich door in plaats van folk juist pure avantgarde, metal en Dream Syndicate-achtig minimalisme als gidsen te nemen. Dat plaveit de weg voor tweeëneenhalf uur trippen tijdens Mes Soldats Stupides, een verzamelaar van obscure tapes, cd-r’s en 3”cd’s. Een lange zit, maar dan heb je ook wat.
Opener ‘I Wanna Make a Supersonic Woman of You’ fungeert als aanjager. Een immense drone van Loveless-achtige intensiteit vult elke open ruimte, gelaagd en overweldigend. Die intensiteit vervolgt zijn weg tijdens ‘White Swords In a Black Castle’ waar lagen noise door melodische viooldrones opgeluisterd worden. Het gebruik van de viool is een kenmerk van Burning Star Core, een onderscheidingsfactor ook. ‘Blood Lightning Pt. 2’ lijkt zelfs geïnspireerd door Four Violins van Dream Syndicate-lid, Tony Conrad. ‘Schaefer’ knipoogt overduidelijk naar de peetvader der musique concrête, Pierre Schaeffer.
Schijf twee bevat de experimentele uitschieters, pure freakjams van donderende drones, opgevoerde musique concrête (‘Schaefer’ dus) en weerbarstige noise-grooves. Nummers als ‘Unfinished Guitar Solo’, ‘Rehearsal Excerpt’ en ‘Studio Recording’ spreken voor zich; onaffe schetsen waar vooral de creatieve visie van Yeh in reflecteert. De vocale uitspattingen tijdens ‘Live at Gameboy Compound’ kenmerken zijn fascinatie voor lichaamsgeluiden die later met ‘Nyarlathotep’ (op The Very Heart of the World) tot een hoogtepunt komt. Het is een hoop materiaal ineens en ook al fascineert het klankenpalet oneindig, halverwege de tweede cd wordt het enigszins vermoeiend. Dat neemt echter niet weg dat je uit de twee schijfjes samen ruim anderhalf uur experimenteren op het scherpst van de snede kunt distilleren. Heerlijk spul. Op The Very Heart of the World is Yeh in het gezelschap van electronica-knutselaar Robert Beatty en drummer Trevor Tremaine, beiden van Hair Police. Yeh concentreert zich voornamelijk op dichte viool- en gitaardrones die maar weer eens hinten naar een hi-fi versie van LaMonte Youngs fabuleuze Dream Syndicate. Naast zijn passie voor vibrerende vioolsnaren is Yeh ook een begenadigd keelgeluidencomponist, maar veel meer dan een curieus tussendoortje is ‘Nyarlathotep’ niet echt. C.S. Yeh is op zijn best als hij zich kan laten gaan, de drones zich opstapelen en tot een bruisend hoogtepunt komen tijdens ‘Come Back Through Me’, de afsluiter en uitschieter van dit krachtige album.
Spencer Yeh is de man. Ik zeg het je hier en je zult het nog wel vaak van me horen. Avonturiers, experimentele metalheads en dronofielen (sic), gelieve hier in te stappen. Riemen vast en veel plezier.
http://www.kindamuzik.net/recensie/burning-star-core/mes-soldats-stupides-96-04-the-very-heart-of-the-world/11848/
Meer Burning Star Core op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/burning-star-core
Meer Burning Star Core op KindaMuzik:
» Interview: De hete kern van Burning Star Core» Bezoek de Burning Star Core artiestpagina
Vind je Burning Star Core goed? Lees dan ook bij KindaMuzik over:
» Shit and Shine» Text of Light
» Carlos Giffoni
Deel dit artikel: