• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Buried Inside | Iconoclast

Wéér geen kutplaat van Relapse.
CD, Relapse/Suburban

Tekst: Philippus Zandstra

Publicatiedatum: 11 maart 2005

Een naar karaktertrekje: fouten zoeken bij iets dat te goed is. Staren om een imperfectie bij het perfecte. Ik noem een Highland Park single malt whisky van minimaal vijtien jaar, de tagliatella van m’n moeder en Monica Belluci.

Voeg hier aan toe: Relapse. Het label dat jou en mij Dillinger Escape Plan, Mastodon, Today Is The Day en… en… en eigenlijk álles gaf en geeft dat de extreme metal anno 2005 naar voren drukt. Of blaast. Je voelt 'm al hangen. Iconoclast is wéér onversneden goede stuff van onze vertrouwde dealer.

Progressieve hardcore met grind-elementen, verbonden door een pretentieuze –ik snapte er althans geen kloot van- verhandeling over tijd. En wat de band daar dan ook maar van mag denken, Iconoclast past precies in deze tijd.

Referenties? Kijk even naar het rijtje hierboven. Ter illustratie is daar 'Time As Ideology' dat als een maalstorm van postcore-riffs en geschifte drumpatronen voortdendert. Maar er zijn verschillen: 'Reintroduction' is een triest middenstuk waar met viool een spannende opbouw wordt geleverd voor het woeste 'Time As Objection'. Zo dissonant als Shostakovitch in zijn meest geniale buien.

Ook het emotionele –want akoestische- 'Time As Automation' onderscheidt zich en laat horen dat mathcore niet alleen maar draait om vernuftige razernij. Zelfs Einstein moest wel eens huilen. Buried Inside heeft dat door.

Iconoclast is een sterk debuut dat zich door zijn melancholische inslag weet te onderscheiden van de andere paradepaardjes in de op amfetaminen gedreven Relapse-stal. Dat Buried Inside en Relapse zo nog een tijdje doorgaan. Coversuggestie: 'Time Is on My Side'.

http://www.kindamuzik.net/recensie/buried-inside/iconoclast/8850/
Meer Buried Inside op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/buried-inside