Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In de hete zomer van 1980 verraadt Bruce Springsteen zijn ware aard in het toepasselijk getitelde nummer ‘I’m a Rocker’ van de dubbelelpee The River. Zoveel jaren naar datum lijkt er nauwelijks sprake van enige verandering. Wie naar Magic luistert, hoort op het eerste gehoor de eeuwige jeugdigheid en schijnbare onsterfelijkheid van een wereldberoemde rockster.
Natúúrlijk heeft de 58-jarige Bruce Springsteen nooit voor de makkelijkste, meest commerciële weg gekozen. In het jaar 2006 verrast The Boss vriend en vijand met het traditionele album We Shall Overcome, een akoestisch en alleszins verrassend eerbetoon aan de toen 87-jarige folkzanger Pete Seeger.
In de traditie van zijn beste plaat Nebraska verschijnen er nog altijd ingetogen albums van Bruce Springsteen, zoals The Ghost of Tom Joad en Devils & Dust. Uiteindelijk heeft Bruce Springsteen toch meer op met eenvoudige singer-songwriters als Bob Dylan en Woody Guthrie dan volbloedrockers als bijvoorbeeld Elvis of Chuck Berry.
In ieder geval in de Verenigde Staten van Amerika dankt Bruce Springsteen zijn wereldfaam aan het feit dat hij altijd een man van het volk is gebleven. De ontreddering en daaropvolgende broederschap van het Amerikaanse volk op 11 september, nadat vliegtuigen de Twin Towers doorboren, is later door Bruce Springsteen vertaalt naar een patriottisch album als The Rising.
Nu Bruce Springsteen wederom met The E Street Band aan de haal gaat, ligt het voor de hand om dit nieuwe album af te doen als een makkelijke verkooptruc, om de ouwe Springsteen–adepten tevreden te houden. Magic is in wezen echter een gewiekste protestplaat, waarin Springsteen fikse kritiek uit op het Bush-regime en de oorlog in Irak. De eensgezindheid van The Rising kan nu wel eens stuklopen.
Muzikaal is Magic de som van Springsteens donkere solowerk en onvervalste stamprock met The E Street Band, waarin ook nu een glansrol voor de onmiskenbare saxofoon van Clarence Clemons is weggelegd. Maar het is toch vooral de droevige en serieuze ondertoon waardoor het vertrouwde songmateriaal op een groeiplaat als Magic de nodige extra glans krijgt. Springsteen als president?
http://www.kindamuzik.net/recensie/bruce-springsteen/magic-9894/16052/
Meer Bruce Springsteen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bruce-springsteen
Deel dit artikel: