• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bright Eyes | I'm Wide Awake It's Morning

The boy with the golden touch.
CD, Saddle Creek/Munich

Tekst: Norbert Pek

Publicatiedatum: 23 januari 2005

De eerste keer dat je ‘First Day of My Life’ van I’m Wide Awake It’s Morning hoort, lijkt het alsof je dat nummer al jaren kent. Zo vertrouwd klinkt het en zo logisch ook. Daarnaast is de tekst, een liefdesverklaring, bijna schaamteloos direct zodat je hem niet zo snel aan Conor Oberst (dat is zo ongeveer Bright Eyes) zou toeschrijven: "This is the first day of my life / glad I didn’t die before I met you". Een prachtig klein wonderschoon liedje. En wen daar maar vast aan want op I’m Wide Awake... staan er tien. Uit tien. Deze akoestische countrypop-plaat, of "the folk record" zoals hij ze zelf noemt, is niets minder dan een hedendaagse klassieker.

In het begin word je nog op het verkeerde been gezet. De plaat begint met Conor die zonder muzikale begeleiding een verhaal vertelt. Tot hij aftelt en het échte liedje begint. Niet alleen dit nummer, maar ook de hele plaat klinkt bijna ongedwongen. Alsof een stel vrienden rond een kampvuur zit en de mooiste liedjes spelen die ze kennen. Soms begint iemand spontaan met Conor mee te zingen. In het openingsnummer is de galmstem van My Morning Jackets Jim James te horen. Maar de glansbijrol is voor Emmylou Harris. De samenzang tussen haar en Conor lijkt bijna voorbestemd. Door haar inbreng is het kippenvelnummer ‘We Are Nowhere and It’s Now’ helemaal af en ook op het uptempo ‘Another Travelin’ Song’ gedijt ze uitstekend. De juiste vrouw op de juiste plaats.

Bright Eyes weet soms met heel weinig de volledige aandacht op te eisen. De ene keer met een mooie zin ("Grey like new day leaks through the window"), de andere keer met minimaal gitaarspel begeleid door fluisterzang zoals we die bij single(!) ‘Lua’, ‘Landlocked Blues’ of gedeeltes van ‘Train under Water’ horen. Alles wat deze 24-jarige jongen op I’m Wide Awake It’s Morning aanraakt verandert in goud. Het is moeilijk om het enthousiasme over deze plaat te matigen, want het is er één die de luisteraar verbluft achterlaat en niet in de laatste plaats vanwege afsluiter ‘Road to Joy’. Hierin ontaardt het marcheertempo na het signaal "Let’s fuck it up boys make some noise" in een lawaaiexplosie. Aan het eind schreeuwt hij de albumtitel uit, alsof je niet mag vergeten wat je zojuist hebt gehoord. Dat zal niet moeilijk zijn want de wereld stond even stil.

http://www.kindamuzik.net/recensie/bright-eyes/i-m-wide-awake-it-s-morning/8457/
Meer Bright Eyes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bright-eyes