• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bright Eyes | Digital Ash in a Digital Urn

Conor Oberst bevestigt voor de zoveelste keer zijn diversiteit en songwriterschap.
CD, Saddle Creek/Munich

Tekst: Thijs Zilverberg

Publicatiedatum: 23 januari 2005

Het Amerikaanse wonderkind Conor Oberst, beter bekend als Bright Eyes, heeft het weer geflikt. Op Fevers & Mirrors neigde hij naar Britse rock, op Letting Off the Happiness liet hij zich inspireren door de Elephant 6-beweging en op het in 2002 verschenen Lifted kregen de akoestische nummers de overhand. Waar I'm Wide Awake, It's Morning de ingeslagen weg van de voorloper voortzet slaat Oberst met Digital Ash in a Digital Urn weer een nieuwe richting in.

Jimmy Tamborello van Dntel en The Postal Service was een van de vele gasten bij de opnames van het album. Zijn medewerking valt al vanaf de veredelde intro 'Time Code' op. Het Postal Service-ritme en de opvallende drums komen vaker terug, vooral op de eerste helft van het album. De titel geeft het al aan, Digital Ash in a Digital Urn is het digitale broertje van de pasgeboren tweeling. Tamborello is niet de enige genodigde van formaat. Yeah Yeah Yeahs-gitarist Nick Zinner doet op een vijftal tracks mee. De Saddle Creek-clan is ook weer in grote getale aanwezig. Rilo Kiley, Cursive, Now It's Overhead en The Faint zijn vertegenwoordigd. Maar niemand drukt zo zijn stempel op het Bright Eyes-geluid als Tamborello.

Toch laat Oberst zijn eigen stijl niet ondersneeuwen. Alle elementen die de eerdere albums de moeite waard maakten zijn weer volop aanwezig. Zijn karakteristieke stem, de simpele maar o zo briljante akkoordenschema's, de prachtige met beeldspraak doorspekte teksten. "Some plans were made and rice was thrown / a house was built, a baby born / how time can move both fast and slow amazes me". Aldus Conor Oberst in 'I Believe in Symmetry', een van de meest opvallende nummers. De gitaarsolo doet erg denken aan Obersts zijproject Desaparecidos.

'Take It Easy (Love Nothing)' grijpt terug naar de stijl van het tweede Bright Eyes-album Fevers & Mirrors. Eind vorig jaar kwam het nummer al uit op single. In Amerika leverde het toen een nummer 2-notering op in de Billboard-chart, net achter 'Lua', de single van I'm Wide Awake, It's Morning. Toch is het niet eens het meest opvallende nummer op de cd. 'Theme from Piñata' is vlak voor het einde een ultiem liefdesliedje, met een geweldige tekst. Daarna komt de terechte uitsmijter 'Easy/Lucky/Free' er nog eens overheen. De meeste nummers van de hand van Oberst moeten even inwerken, maar dit is werkelijk een instant-hit. Zulke pakkende zanglijnen komen zelfs in het oeuvre van Bright Eyes niet vaak voor.

Met deze cd bevestigt Conor Oberst voor de zoveelste keer zijn diversiteit en songwriterschap. Hij mag zonder overdrijven tussen grote jongens als Bob Dylan en Elliott Smith geschaard worden.

http://www.kindamuzik.net/recensie/bright-eyes/digital-ash-in-a-digital-urn/8458/
Meer Bright Eyes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bright-eyes