http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Bon Iver | Bon Iver

Werkelijk fenomenaal.
CD, Jagjaguwar/Konkurrent

Tekst: Daniël Verlaan

Publicatiedatum: 25 juni 2011

In 2008 sloeg het debuut van singer-songwriter Bon Iver in als een donderslag bij heldere hemel. Een verlaten hut, lange baard en flink wat liefdesverdriet waren de ingrediënten voor een van de beste platen van dat jaar: ingetogen, emotioneel beladen en ronduit prachtig.

Het verhaal achter For Emma, Forever Ago bleek een grote impact te hebben op de luisteraars. Je ging het album meer waarderen omdat je Justin Vernon 'een beetje leerde kennen'. Het is dan ook logisch dat mensen een stuk kritischer naar de tweede plaat luisteren, want dat kun je geen twee keer flikken in drie jaar tijd – zowel muzikaal als emotioneel.

Wie Bon Iver de afgelopen jaren heeft gevolgd, wist dat hij een andere kant op zou gaan. Vernon kreeg een band om zich heen en de ep Blood Bank was een stuk gedurfder dan het debuut (op het titelnummer komt zelfs een elektrische gitaar voor). Het nummer 'Woods' werd zelfs door Kanye West gesampled in 'Lost in the World'. Vernon was dus even bezig met andere muzikale uitspattingen. Samen met zijn zijprojecten Volcano Choir (experimenteel, koortjes en lagen muziek) en Gayngs (gladde soft rock met veel synths) vormt dit de basis voor Bon Iver, waar je duidelijk Vernons muzikale ontwikkeling van de afgelopen jaren kan horen. En dat leidt – weer – tot een van de beste platen van het jaar.

De plaat van Bon Iver is daarom ook vrij gemakkelijk te ontleden: 'Beth/Rest', 'Minnesota, WI' en 'Hinnom, TX' zijn overduidelijk door Gayngs geïnspireerd, terwijl 'Wash' en 'Calgary' veel van Volcano Choir weg hebben. De andere helft van het album is Bon Iver nieuwe stijl: moeilijker, voller en meer gelaagd. De emotie in zijn muziek is gebleven, maar muzikaal is het gevarieerde Bon Iver van een hoger niveau – terwijl je zijn vorige plaat ook duidelijk terug kan horen. De melancholische folk is geëvolueerd.

De singles die Bon Iver nu uitbrengt, vormen eigenlijk het enige nadeel van de plaat: je moet het echt in zijn geheel beluisteren. Maar naast dat is Bon Iver werkelijk fenomenaal.

Bon Iver - "Calgary"