• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bob Mould | Life and Times

Degradatie uit indie-eredivisie niet in zicht.
CD, Anti/Epitaph

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 22 april 2009

In 1988 gaat de legendarische en invloedrijke punkrockband Hüsker Dü aan interne spanningen ten onder. Een jaar later maakt zanger-gitarist Bob Mould de persoonlijk getinte soloplaat Workbook. Twintig jaar later gaat zijn negende soloplaat Life and Times weer in die richting: persoonlijk, autobiografisch en doorspekt met observaties.

Voor het schrijven van de teksten op deze plaat neemt hij geen vastomlijnd idee als uitgangspunt, maar pikt uit verzamelingen woorden en herinneringen van de afgelopen drie decennia lukraak bepaalde zaken. Waarna hij de songs eromheen spijkert. Die gaan over bijvoorbeeld liefdesverdriet, seks, spijt en andere relationele zaken. In 'The Breach' speelt Mould bijvoorbeeld met de verschillende gevoelens tijdens de nasleep van een beëindigde relatie. Het ene moment zingt hij berustend, dan weer kwaad over de mislukking, en tot slot gelaten. Als in een emotionele achtbaan.

Verwacht geen verrassende zaken zoals geflirt met house-achtige elementen, zoals op Modulate uit 2002. Life and Times is een conventionele gitaarplaat, geschoeid op singer-songwriterleest. Niet alleen tekstueel, maar ook muzikaal kijkt indie-legende Mould terug. Zo doet het felle 'Argos' denken aan de energie van Hüsker Dü. Het nummer gaat expliciet over anonieme homoseks in clandestiene darkrooms. Wees dus voorzichting met het laten horen van deze plaat aan je schoonmoeder. Het zweverige en mooi ijl gezongen 'City Lights (Days Go By)', het groovy rockende 'MM 17' en het rake refrein in het sprankelende 'Spiraling Down' zijn college radiovriendelijke songs. Deze zou hij zo met Sugar gemaakt kunnen hebben, de band die hij een paar jaar na Hüsker Dü leidde.

Bob Mould heeft met Life and Times een van zijn betere soloalbums gemaakt. De tien songs zitten goed doortimmerd in elkaar en het gitaarwerk van Mould laveert tussen gevoelig getokkel en onstuimig lawaai. Precies zoals je van hem mag verwachten. Wellicht geen stap voorwaarts, maar ook zeker geen vrije val. Volgend jaar viert hij zijn vijftigste verjaardag en degradatie uit de eredivisie van de alternatieve popmuziek is zeker nog niet in zicht. Dan verschijnt ook zijn autobiografie. Iets om naar uit te kijken.

http://www.kindamuzik.net/recensie/bob-mould/life-and-times/18474/
Meer Bob Mould op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bob-mould